Агъыр сынавлар санки козюмизни ача…

Мисаль ичюн, мына бу эсас фикиримни бастырмакъ:

Агъыр сынавлар санки козюмизни ача…

Заман, дюнья, аят, омюр...Не де меракълы шей экен бизим аятымыз. Инсан бу дюньяда яшай, яшай ве яшай экен... Кимер адам ойнай-куле, башкъалары исе агълай-сызлай. Алла Тааля эр бир инсангъа бу аятны бошуна бермей. Бутюн омюр девамында бизге чешит сынавлар да бере. Агъырмы, енгильми, инсан оларнынъ эр бирисинден кече.

Меним фикиримдже, эр бир берильген сынавдан биз озюмизге нетидже чыкъармалымыз. Не ичюн десенъиз, омюримизде эр бир олып кечкен вакъиа биз ичюн дерстир. Инсаннынъ ирадеси олмаса, о  имтианлардан кечалмай ве озюне нетидже чыкъаралмай. Языкъ...

Мен беллесем, эр бир сынав инсангъа оны тешкермек ичюн бериле, оны къуветли я да зайыф япа. Инсан эр бир сынавдан кечмели. Эгер белядан кечкенде имангъа инанмагъа бильсе, Аллах оны мытлакъ мукяфатлар.

Эгер Аллах бизге бир инсанны берип, вакъыт кечкен сонъ оны бизден айырса, демек, ойле олмакъ керек эди. Биз о инсандан бир шейлер огрендикми? О бизим къальбимизде бир из къалдырдымы? Мен озь аятымдан бир мисаль кетирмек истейим, чюнки агъыр сынавдан кечип олдым... Менимдже, эр кеснинъ омюрюнде бойле аллар олып кече, олардан сонъ биз чокъ шейни анълап башлайыкъ ве къалгъан шейлернинъ къадрине етемиз. Агъыр куньлер санки бизим козюмизни ача. Биз бу сынавлардан кечип, аят къыйметли, къыскъа, текрарланмаз ве бир кере олгъаныны анълаймыз...