Тақырыбы: «Бала
тәрбиесіндегі ата-ана жауапкершілігі»
Мақсаты : ата – аналарды балалар тәрбиесіне жауапкершілікпен, ұқыпты
қарауға шақыру, ата-ана
және ұстаз арасындағы байланысты нығайту
Жиналыс барысы:
1. Ұйымдастыру кезеңі:
Ата
аналарды отырғызу, жиналыс мақсатын айту
2. Кіріспе
3. Ата –
аналармен ой бөлісу
4. Қорытынды
Кіріспе сөз
«Баланы
бұзуға, түзеуге себеп болатын бір шарт — жас күнде көрген өнеге» Ж.
Аймауытов
«
Ұстаз - бағбан, бала - гүл » деген қағида әр тәрбиешінің ұстаздық ұстанымы. Осы
қағиданы ата – ана мен ұстаз бірігіп пайдалансақ мектеп бала үшін ең сүйікті
мекенге айналар еді. Бағбанға гүлдің әйтеуір өскенінен, әдемі болып өскені
қажет екендігі сияқты, ата – ана мен ұстазға да баланың әйтеуір ержеткенінен,
әдепті болып есейгені қажеттірек.
Бағбан өзінің өсірген гүлінің санымен емес, сапасымен мақтанатыны сияқты, ата –
ана да баласының әдептілігімен мақтануы тиіс. Қазақстан Республикасы Ата
Занының 27 бап, 2-тармағында «Балаларына қамқорлық жасау және оларды тәрбиелеу
– ата-ананың табиги құқығы, әрі парызы» -делінсе, елбасы Н.Ә. Назарбаев
"Егер біз адамгершілігі жоғары қоғам болғымыз келсе,жұбайлардың
бір-бірінің алдындағы , ең бастысы, балаларының алдындағы жауапкершілігін
күшейтуге тиіспіз" дейді. Құрметті ата- аналар! енді осы
«жауапкершілік»
дегеніміз
не? осыған жауап беріп көрейікші. (Ата- аналар ойы тыңдалады)
-
Баланың
азамат болып қалыптасуына мұғалім мен ата – ана жауапты.
-
Жауапкершілік
дегеніміз өзінің іс - әрекеті туралы біреуге есеп беру қажеттігі.
Тәрбиеші:
Жауапкершілік болу үшін мұғалім мен ата - анада қандай қасиеттер болуы керек?
- баланың дүниетанымын өзгерту мүмкіндігіміз бар
- ата – анаға талап қойылады
- балаға да талап қойылады
Әр ата – ана
- мәдениетті
- жан – жақты
-баласына уақыт бөле білу керек
- психологиялық көңіл күйі
- дүниетанымы
- ойлау қабілеті
- өзін – өзі тәрбиелеу
- мұғаліммен қарым – қатынаста болуы қажет.
Тәрбиеші: Бала ата – ана мен мұғалімнен қандай өнеге ала алады? Әке мен шеше
өзін тәрбиешімін дей отырып, өздері де тәрбиеге енуі қажет. Қай халық болмасын
үмітін ең алдымен ұрпағымен байланыстырады
«Ана – үйдің берекесі,
Бала үйдің – мерекесі.
Бұтағымен ағаш сымбатты,
Ұрпағымен адам қымбатты. -деген қағиданы берік ұстаған ата-бабаларымыз өз
ұрпағын адам – деген атаққа лайық етіп өсіруді мақсат еткен. Соңғы кезде бала
тәрбиесінің мәні төмендеген сияқты. Дөрекі сөйлеу, ата-ананы тыңдамау, үлкенді
сыйламау сияқты жағымсыз қылықтар орын алуда. Баланың басты ұстазы –ата-ана.
Қазіргі кезде ата-аналары балаларына көп көңіл бөле бермейді. Оның түрлі
себептері бар:
1.Тіршілік қамын ойлап, уақытты күнкөріс жолына бағыттау
2. Ананың ақ сүтіне қанбау, ана әлдиін естімеу
3. Толық қанды отбасында тәрбиеленбеуі
4. Тым еркіндік беруі
5. Ата-ананың маскүнемдікке салынуы
6. Нашақорлықпен әуестенуі
7. Бала тәрбиесіне немқұрайлы қарау.
Осының бәрі ата-ананың бала тәрбиесіндегі жауапкершілігін төмендетеді.
Сондықтан жақсы, жаман әдетіміздің бала тәрбиесіне ықпалы зор. Отбасы-адам
баласының түп қазығы, қайнар көзі. Отбасында ата-ана арқылы берілетін тәрбиенің
мақсаты-баланың жасын жеке ерекшелігін, психикалық процестерін ескере отырып,
өз тегін жалғастыратын лайықты ұрпақ тәрбиелеу.
Бұл мәреге жету үшін отбасындағы тәрбие мынадай міндеттерді шешу керек:
-Баланың тағдырына физиологиялық өсіп-жетілуіне, денсаулығына жағдай және
қамқорлық жасау керек.
-Бала тәрбиесіндегі барлық ұстанымдар мен тәрбие әдістерін, талап-тілектерді
балаға деген махаббат сезіндіруге лайықтап реттеу;
-Балаларының өзіндік бағасымен санаса отырып, қоғамның толыққанды мүшесі болуға
даярлау;
-Еңбек сүйгіштікке баулу, баланы күнделікті үй шаруашылығындағы еңбекке
дағдылындыру;
-Отбасы мүшелерінің өзара дұрыс қарым-қатынасы тіл тауып түсінісуін, бірін-бірі
тыңдап, ата-ананы, жасы үлкендерді сыйлап, құрмет тұтуға үйрету;
-Білім алудың мәдени мінез-құлықтың әдет дағдыларын қалыптастыру;
-Баланың икемдігін, қабілетін байқап, мамандық таңдауға бағыт беру, бағдарлау;
-Әдебиетке, өнерге, мәдениетке, ғылымға құштарлығын (жас ерекшелігіне қарай
әдеби кітаптармен, ойындармен қамтамасыз ету, театр, мұражай, көрме,
галареяларға апару) тәрбиелеу;
-Баланың ақылына, күшіне, біліміне сай берілген тапсырманы талапты орындауын
қадағалау, бақылау, тексеру, бағалау;
-Тәртіпке, ұқыптылыққа ,жауапкершілікке, ойшылдыққа т.б. баулу;
-Өзін-өзі тәрбиелеуге, дербестікке, шығармашылыққа баулу;
-Отбасында баланың әлеуметтік рөлін білуге міндеттеу;
-Баланы өз тегін жалғастыратын сабақтастыққа, болашақ өмірге тәрбиелеу.
Қорытынды
М.Әуезовтың: «Ел болу үшін бесігіңді түзе» деген сөзінің
мән-мағынасына ой салсақ, тәлім-тәрбие ісі жас ұрпақ дүниеге келгеннен
басталады екен. Кейбір ата-ананың «бала жас, әлі ешнәрсені білмейді, өсе келе
бәрі түсінеді», – деп қарауы – барып тұрған қателік. Бала тәрбиесі – әр сағат,
әр күн сайын тынымсыз жүргізіле беретін аса жауапты, күрделі процесс. Сондықтан
да ата - ана жауапкершілігі бәрінен биік болмақ. Әрбір ата - ана басты талапты
өздеріне қойғандары жөн. Әр баланың тәрбие алуына қоғамнан өз орнын табуына
жағдай жасауына әрбір ата – ана педагогикалық әдіс - тәсілдерге сүйенгені дұрыс
деп ойлаймыз.
Құрметті ата- аналар! Өмірдің өтпелі қиын кезеңінде ұл-қыздарымыздың саналы
тәрбие мен нақты білім алуларына күш салайық. Балаға жауапкершілікпен қарап,
оқыту мен адамгершілікке тәрбиелеуде отбасының басым рөлін мойындап, бірлесе,
ынтымақтаса әрекет етуіміз қажет деп түсінемін .
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.