Картка да ўрока аналізу кантрольнага дыктанта Мая рабіна - 5 клас

Картка-заданне

1.       Якія арфаграмы хаваюцца ў словах? Выдзелі іх:

Пасадзіў, назіраць, вясной, бледныя, ператвараюцца, лісце, чалавека, на дрэве, з’яўляюцца, пухнатыя, суквецці, стаіць, надыходзіць, ягад, зялёныя, пачынаюць, ружавець, чырванець, шапаціць, лістотай, чырванню, гараць, на сонцы,у маразы ўспамінаюць, пра рабіну, сініцы.

2.      Якія пунктаграмы хаваюцца ў сказах? Выдзеліце іх:

Рабіна стаіць тады прыгожая, урачыстая. Зялёныя ягады пачынаюць ружавець, чырванець. У маразы ўспамінаюць пра рабіну вераб’і і сініцы. 

      3.  Падбярыце і запішыце з коранем лес- (ляс-) словы са значэннем:

1) казачная істота, якая жыве ў лесе; 2) даглядчык, вартаўнік лесу; 3) рабочы, які займаецца рубкай, валкай лесу; 4) хата лесніка і яго сям’і.

4. Заплюшчыце  вочы і ўявіце сабе такую карціну:

Як толькі гара ўзышла з-за сонца, ложак устаў са свайго шырокага дзядзькі. Ён абуў ногі на боты, надзеў галаву на шапку і адчыніў хату дзвярэй.

– Глядзі ты, як дождж намок ад зямлі, – здзіўлена сказаў вус, накручваючы дзядзьку. І ён шпаркім дваром пайшоў па кроку, каб выгнаць хлеў з каровы. Выгнаў і кажа:

– Ты, луг, ідзе пасвіцца ў зялёнай карове, а я схаджу ў дровы, каб прынесці лесу.

Ну, як вам такая карціна? Як пасля землятрусу. Давайце паставім кожнае слова на месца, змяніўшы канчаткі, калі гэтага патрабуе сэнс.

5. Перагледзьце тэкст! Узгадайце яшчэ раз вядомыя вам арфаграмы і пунктаграмы.

Мая рабіна

Рабіну пасадзіў мой тата. Я вельмі люблю назіраць за ёй.

Вясной яе бледныя пупышкі ператвараюцца ў лісце. Яно нагадвае далонь чалавека. У маі на дрэве з’яўляюцца пухнатыя суквецці.  Рабіна стаіць тады прыгожая, урачыстая. Потым надыходзіць лета. Замест суквеццяў з’яўляюцца гронкі ягад. Зялёныя ягады пачынаюць ружавець, чырванець.У верасні рабіна шапаціць сухой лістотай. А гронкі чырванню гараць на сонцы. У маразы ўспамінаюць пра рабіну вераб’і і сініцы. (68 слоў)                                                                                                                     Паводле Т. Мушынскай

Картка-заданне

1.       Якія арфаграмы хаваюцца ў словах? Выдзелі іх:

Пасадзіў, назіраць, вясной, бледныя, ператвараюцца, лісце, чалавека, на дрэве, з’яўляюцца, пухнатыя, суквецці, стаіць, надыходзіць, ягад, зялёныя, пачынаюць, ружавець, чырванець, шапаціць, лістотай, чырванню, гараць, на сонцы,у маразы ўспамінаюць, пра рабіну, сініцы.

2.      Якія пунктаграмы хаваюцца ў сказах? Выдзеліце іх:

Рабіна стаіць тады прыгожая, урачыстая. Зялёныя ягады пачынаюць ружавець, чырванець. У маразы ўспамінаюць пра рабіну вераб’і і сініцы. 

      3.  Падбярыце і запішыце з коранем лес- (ляс-) словы са значэннем:

1) казачная істота, якая жыве ў лесе; 2) даглядчык, вартаўнік лесу; 3) рабочы, які займаецца рубкай, валкай лесу; 4) хата лесніка і яго сям’і.

4. Заплюшчыце  вочы і ўявіце сабе такую карціну:

Як толькі гара ўзышла з-за сонца, ложак устаў са свайго шырокага дзядзькі. Ён абуў ногі на боты, надзеў галаву на шапку і адчыніў хату дзвярэй.

– Глядзі ты, як дождж намок ад зямлі, – здзіўлена сказаў вус, накручваючы дзядзьку. І ён шпаркім дваром пайшоў па кроку, каб выгнаць хлеў з каровы. Выгнаў і кажа:

– Ты, луг, ідзе пасвіцца ў зялёнай карове, а я схаджу ў дровы, каб прынесці лесу.

Ну, як вам такая карціна? Як пасля землятрусу. Давайце паставім кожнае слова на месца, змяніўшы канчаткі, калі гэтага патрабуе сэнс.

5. Перагледзьце тэкст! Узгадайце яшчэ раз вядомыя вам арфаграмы і пунктаграмы.

Мая рабіна

Рабіну пасадзіў мой тата. Я вельмі люблю назіраць за ёй.

Вясной яе бледныя пупышкі ператвараюцца ў лісце. Яно нагадвае далонь чалавека. У маі на дрэве з’яўляюцца пухнатыя суквецці.  Рабіна стаіць тады прыгожая, урачыстая. Потым надыходзіць лета. Замест суквеццяў з’яўляюцца гронкі ягад. Зялёныя ягады пачынаюць ружавець, чырванець.У верасні рабіна шапаціць сухой лістотай. А гронкі чырванню гараць на сонцы. У маразы ўспамінаюць пра рабіну вераб’і і сініцы. (68 слоў)                                                                                                                     Паводле Т. Мушынскай