Кем нәрсә ярата?
(ТАТАР ХАЛЫК ӘКИЯТЕ БУЕНЧА)
Катнашалар:
Автор
Акбай
Әтәч
Песи
Кәҗә
Сәхнә авыл ишегады итеп бизәлә.
Автор:
Әтәч: Кик-ри- кү- үк! Хәерле кич, дусларым! Көннәрегез ничек үтте?
Песи: Рәхмәт, туганкай, бары да яхшы, бары да тәртиптә.
Кәҗә: Мин дусларым, күршеләрем белән матур аланда көтүдә йөрдем. Анда шундый рәхәт, саф һава...
Акбай: Һау-һау! Ә мин хуҗам белән урманга бардым, анда рәхәтләнеп чаптым, уйнадым, күбәләкләр кудым.
Әтәч: Ә мин ишегалдында булдым: тавыкларны саклап йөрдем, чебиләрне ашаттым.
Песи: Мия-я у-у! Мин хуҗабикә янында бөтерелдем. Ул миңа матур савытка салып сөт бирде.Белсәгез иде ул сөтнең ничек тәиле икәнен! Иң тәтле сый – сөт!
Кәҗә: Менә-ә сиңа мә-ә! Нәрсә сөйлисең син, Мыраубикә-ә! Менә кәбестә булса икән... Иң тәмле азык – кәбестә-ә!
Акбай: Һау – һау! Кәбестә нәрсә ул! Менә бер рәхәтләнеп сөяк кимерсәң, аның янында күпмедер ите дә булса, тамак туя, күңел күтәрелә!
Әтәч: Ничек инде сөяк кимереп тамак тук булсын. Ярма бөртекләрен, солы орлыгын тук-тук итеп чүпләсәң, менә шунда тамак тук була!
Песи: Нинди азык тәмле, файдалы икәнен миннән генә сорагыз. Сөт ул, дусларым, сөт! Ә сөттән соң бер тычкан да тотып булса, бигрәк тә шәп була.
Кәҗә: Ә кәбестәдә витаминнар күп. Шулай булгач, иң файдалы, тәмле азык – кәбестә-ә-ә!
Акбай: Һау һау! Берегез дә дөрес сөйләми. Иң шәп ризык – сөяк. Аны кимереп, тешләрне дә ныгытабыз бит без.
Әтәч: Юк инде, якын дусларым, юкка бәхәсләшеп вакыт уздырмагыз. Иң тәмле азык – ярма бөртекләре. Кик-ри-кү-үк!
Песи: Мин – песи, акыл иясе. Ник минем белән бәхәсләшәсез? Сөт эчсәң таза-сәламәт буласың, күзләрең дә шәп күрә, сөякләрең дә нык була.
Кәҗә: Нинди сөт, нинди ярма бөртекләре?! Кәбестә – менә иң тәмле, витаминлы азык! Сусыл кәбестәне кимерсәң, тамагың да туя, су эчәсе дә килми.
Акбай: Кәбестә кимереп кенә тамак туйса, балалар бакчасында гел кәбестә генә бирерләр иде. Сөяк – менә иң тәмле сый!
Әтәч: Кик-ри-кү-үк! Солы, ярма бөртекләре иң тәмлесе. Солы боткасын балалар да бик яратып ашый. Юкка гына аны матурлык боткасы дип атамыйлар бит!
Песи: Мия-яу-у! Сөт! Сөттән тәмле сый юк!
Кәҗә: Кәбестә-ә-ә!
Акбай: Һау-һау! Сөяк!
Әтәч: Кик-ри-кү-үк! Ярмадан да тәмле нәрсә юк-юк-юк!
Автор: Һәр көн саен кич җитеп, хайваннар ишегалдында җыелгач, алар шулай бәхәсләшүләрен дәвам итәләр, икән.
Балалар, ә сез ничек уйлыйсыз, хайваннарның кайсы хаклы?
