Ертеде
мінезі жаман бір жігіт болса
керек.
Ешкім оны түзей алмапты, қателігін айтқан
сайын ызалана түсіпті.
Бір
күні әкесі оған іші толы бір жәшік беріп: «Маңайыңдағы достарыңмен әр
жанжалдасып қалған сайын дарбазаға бір-бір шеге ден қағып отыр»,-деп тағайдапты.
Алғашқы
күні-ақ баласы дарбазаға көп шеге қағып, табыспаты.
Осы қарқынмен, әлгі тақтайды толтыруға аса көп уақыт
жұмсалмапты.
Тақтайды
толтырғанын көрген әкесі оған: «Енді сол достарыңмен жеке-жеке татулас. Әр
татуласқан сайын бір шегеден суырып отыр»,-депті.
Біраз
күн өтіпті. Бір күні қараса, қағылған бар шеге суырылып біткен екен.Сонда оны
сырттай бақылап жүрген әкесі баласын тақтайдың алдына ертіп әкеліп : «Балам,
жарайсың, жарадың»,-депті,- алайда мына тақтайға жақсылап тұрып қарашы?
Шегелерді суырғанда қалып қойған орындарын, қарайған көп тесік көріп тұрсың.
Тақта
әуілгісіндей таза қалпында әдемі болып қалмады.
Достарыңмен
төбескен сайын арада жаман сөздер айтылады. Әр реніш сөз көңілде мына шегенін
орны сияқты бір-бір дақ қалтырып отырады, сондықтан ешкімнің көңіліне кірбің
ұялатпағайсың,балам,-деген екен. Ұлын сабырға шақырып, өмірлік ұмытпас сабақ
ұқтыра.
Иә,
реніш артынан риясыз кешірілсе жақсы, әйтпесе, көп жағдайда жан сыздатар, еске
түскен сайын көңілді қаралап,жанды жаралайтын із тастап кететіні, ащы да болса
ақықат.
«Алдыңа
келсе, атаңның айыбын кеш» деген бабаларымыз әрқашан кешірімді негіз етіп
ұстаған.
«Бір
ашуынды маған бер», «Тентегімді жөнге салуды өзіме қалдыр», «Бір білместік
өтті».
Егер
бала болса «ісінің шалалығы»деп.
Жас
болса «жастық шақта кімнің басынан не өтпейді» деп.
Үлкен
кісі болса «жаңылмайтын жақ, сүрінбейтін тұяқ бола ма»деген секілді сөздермен
әйтеуір екі жақты өз рәуішінде бітістіруге, араларын татуластыруға, артын тым
ушықтармауға тырысқан.
Қорытынды:Адам
өмірінің мәні мен сұлулығы, адамнын келешегіне сенімділігі- баланың ата-анасын
ардық тұтып, өзінің перзенттік қарызын бір сәтке де есінен шығармауыда.
Бұл-жас
ұрпықтаң мәдениеттілігін, әдептілігін ғана емес, ең алдымен, адамшылығының
белгісі.
Бала-ата-ана
өмірінің жалғасы. «Баламның табанына кірген шөңге менің маңдайыма кірсін», деп
әлпештеп өсірген перзенті ауырып не басқа бір қатер төнегнде мойындарына
бұршағын салып, «Өзімді алып,баламды аман қалдыр!»деп құдайға жалбарынған.
Бала тәрбиесі – қызығы мен қиыншылығы қатар жүретін күрделі
процесс.
Отбасы, ұшқан ұя – жылылықтың, жылулықтың мекені. «Отбасы»
атауының мәніне терең үңілер болсақ, оттың да үлкен маңызы бар екенін сеземіз.
Сондықтан оттың басы, ошағымыздың түтіні түзу болуы үшін
баламыздың жан дүниесіне үңілейік!
Сіздер бала тәрбиесінің оңай емес екенін байқап отырған
боларсыздар. Тәрбиенің сан, қырлы әдіс-тәсілдері жөнінде хабардар болдыңыздыр.
Бала тәрбиесінде шыдамды болып, өз балаларыңызға жылуыңызды бере
біліңіздер! Сіздің өсірген балаларыңыз сіздерді ылғида қуантып, қуанышқа бөлей
берсін! – дей отырып,сіздермен қоштасамыз.
Назарларыңызға
рахмет!
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.