Теремкәй
Тычкан. Терем-теремкәй,
теремдә кем яши?. Ярар, узем яшэрмен..
бака-Бакылдык Терем-теремкәй!
Теремдә кем яши?
Ярар, бер кем дэ яшэми икэн. Узем
яшэрмен.
Тычкан. Мин
тычкан-Чыелдык. Ә син үзең кем буласың?
бака-Бакылдык
Мин бака-Бакылдык
Камышлы кулдэ,
батып хэм калкып.
Су дулкынлатып
Хаман кычкырам: Бака-ка-ка.
Бака-ка-ка.
Мине дэ керт эле.
Тычкан.Берэр
хонэр курсэтсэн, кертэм
бака-Бакылдык. Ярар
мин биеп курсэтэм.
Тычкан. Булдырдын.
Әйдә кер, бергә торырбыз.
куян-Куркак. Терем-теремкәй!
Теремкәйдә кем яши?
— Мин, тычкан-Чыелдык.
— Мин, бака-Бакылдык. Ә син кем
буласың?
куян-Куркак. Мин
куян-Куркаккай
Ике колагым- озынкай гына
Ике аягым мамыктай гыны,
бик йомшак кына
Мине дэ кертегез эле.
Бергэ.Берэр
хонэр курсэтсэн, кертэбез
куян-Куркак.
Ярар мин биеп курсэтэм.
Бергэ. Булдырдын.
Әйдә кер, бергә торырбыз.
Этэч. Терем-теремкәй!
Теремкәйдә кем яши?
— Мин, тычкан-Чыелдык.
— Мин, бака-Бакылдык. Мин
куян-Куркаккай .Ә син кем буласың?
Этэч. Мин-
этэч Кикрикук.
Тан атып житкэч торам бик иртук.
Кикрикук. Кикрикук.
Тор , йоклама , эшен куп.
Кикрикук. Кикрикук.
Мине дэ кертегез эле
Бергэ.Берэр
хонэр курсэтсэн, кертэбез
Этэч. Ярар
мин шигырь сойлэп курсэтэм
Этэч менгэн киртэгэ
Кикрикук итэргэ
Этэчкэ хэбэр килгэн
Армиягэ китэргэ
Этэя эйтэ бармыйм,ди
Тавык эйтэ калмыйм ,ди.
Син армиягэ киткэч
Бер кукэй дэ салмыйм , ди
Этэч киткэн армиягэ
Чабатага тоялеп
тавык мескен елап калган,
Баганага соялеп.
Бергэ. Булдырдын.
Әйдә кер, бергә торырбыз.
Керпе , Буре шулай ук.
Буре уен уйната.
Төлке-Хәйләбай. Терем-теремкәй!
Теремкәйдә кем яши?
— Мин, тычкан-Чыелдык.
— Мин, бака-Бакылдык. Ә син кем
буласың?
Төлке-Хәйләбай.Мин
толке – жирэн толке.
Колтэ- колтэ койрыгым
Болгый- болгый барамын
Кетэклеккэ керэм мин
Тавыкларны алам мин.
Корсак астым чуар
Койрыгым сырлы.
Хэйлэм куп торле.
Мине дэ кертегез эле.
Бергэ.Берэр
хонэр курсэтсэн, кертэбез
аю-Камыт аяк. Мин,
аю-Камыт аяк булам.Мине дэ кертегез эле.
Мин сезнең түбәгездә генә яшәрмен
инде, алайса
Бергэ.Син
безне сытарсың бит!
аю-Камыт аяк. Юк,
сытмыйм,— ди.
Бергэ.Мен,
алайса!
Аю төремкәйнең түбәсенә үрмәли.
Менеп җитүе була — шарт!
Тычкан-Чыелдык, бака-Бакылдык,
куян-Куркаккай, төлке-Хәйләбай, бүре-Соры колак өйдән көчкә чыгып өлгерәләр.
Нишләмәк кирәк, алар шундук,
бергәләшеп, бүрәнә ташырга, такта ярырга, яңа теремкәй салырга керешәләр һәм
искесеннән дә яхшырак теремкәй салып өлгертәләр. Тагын бергә яши башлыйлар.
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.