Шығыс Қазақстан облысы, Зайсан ауданы, Шағын жинақталған Тасбастау негізгі орта мектебі,
денешынықтыру пәнінің мұғалімі Д.Абикенов
ҚАЗАҚТЫҢ ҰЛТТЫҚ ОЙЫНДАР МЕН САЛТ ДӘСТҮРДІҢ
ДЕНЕШЫНЫҚТЫРУ САБАҒЫНДАҒЫ ПАЙДАСЫ
Қоғамның іргетасын нығайту үшін бүгінгі жастарға үлгілі, өнегелі тәрбие беру-қазіргі міндеттердің бірі. Оқушыда жалпа адамзаттық құндылықтар мен адамның айналадағы дүниемен жеке тұлғалық қатынасын тәрбиелеу мақсатын халқымыздың мәдени рухани мұрасының, салт-дәстүрінің озық үлгілерін оның бойына дарыту арқылы жүзеге асыруға болады. Халық ойынды тәрбие құралы деп таныған. Ойынды сабақта қолдану оқушылардың ой-өрісін жетілдірумен бірге, өз халқының асыл мұраларын бойына сіңіріп, кейіңгі ұрпаққа жеткізе білу құралы.
М. Әуезова: «Біздің халқымыздың өмір кешкен ұзақ жылдарында өздері қызықтаған алуан өнері бар ғой. Ойын деген менің түсінуімше көңіл көтеру, жұрттың көзін қуантып, көңілін шаттандыру ғана емес, ойынның өзінше бір ерекше мағыналары болған», [1]- деп тегіннен тегін айтпаса керек.
«Ата-салтың – халықтық қалпың » демекші, өз жұртының қадір- қасиетінен мәлімет беретін ғұрып қасиетпен, оған мейлінше құрметпен қарамау- ұлтымызға, елдігімізге сын. Тындар құлаққа, көрер көзге, сезінер жүрекке танымал, басқа елдерде жоқ дәстүр өрнектері, ортақ мұралары, тұрмыс – тіршілігіндегі керемет салт-ғұрпы мақтаныш сезімін тудырып, жұртшылықты жалпы отаншылық пен елжандылыққа тәрбиелеуде маңызды міндет атқармақ. Салт- кәсіпке, сенімге, тіршілік ке байланысты әдет-ғұрып, дәстүр. Ол ұрпақтан-ұрпаққа ауысып отырады. Уақыт өткен сайын салтқа өзгеріс еніп, өзгеріп, қоғамға байланысты бейімделіп келеді.
Жаңа қоғамдық қатынасқа сай келмейтін дәстүрлер ығысып, өмірге қажетті жаңалары дамып отырады.
Шығыс Қазақстан облысы, Зайсан ауданы, Шағын жинақталған Тасбастау негізгі орта мектебі,
денешынықтыру пәнінің мұғалімі Д.Абикенов
ҚАЗАҚТЫҢ ҰЛТТЫҚ ОЙЫНДАР МЕН САЛТ ДӘСТҮРДІҢ
ДЕНЕШЫНЫҚТЫРУ САБАҒЫНДАҒЫ ПАЙДАСЫ
Қоғамның іргетасын нығайту үшін бүгінгі жастарға үлгілі, өнегелі тәрбие беру-қазіргі міндеттердің бірі. Оқушыда жалпа адамзаттық құндылықтар мен адамның айналадағы дүниемен жеке тұлғалық қатынасын тәрбиелеу мақсатын халқымыздың мәдени рухани мұрасының, салт-дәстүрінің озық үлгілерін оның бойына дарыту арқылы жүзеге асыруға болады. Халық ойынды тәрбие құралы деп таныған. Ойынды сабақта қолдану оқушылардың ой-өрісін жетілдірумен бірге, өз халқының асыл мұраларын бойына сіңіріп, кейіңгі ұрпаққа жеткізе білу құралы.
М. Әуезова: «Біздің халқымыздың өмір кешкен ұзақ жылдарында өздері қызықтаған алуан өнері бар ғой. Ойын деген менің түсінуімше көңіл көтеру, жұрттың көзін қуантып, көңілін шаттандыру ғана емес, ойынның өзінше бір ерекше мағыналары болған», [1]- деп тегіннен тегін айтпаса керек.
«Ата-салтың – халықтық қалпың » демекші, өз жұртының қадір- қасиетінен мәлімет беретін ғұрып қасиетпен, оған мейлінше құрметпен қарамау- ұлтымызға, елдігімізге сын. Тындар құлаққа, көрер көзге, сезінер жүрекке танымал, басқа елдерде жоқ дәстүр өрнектері, ортақ мұралары, тұрмыс – тіршілігіндегі керемет салт-ғұрпы мақтаныш сезімін тудырып, жұртшылықты жалпы отаншылық пен елжандылыққа тәрбиелеуде маңызды міндет атқармақ. Салт- кәсіпке, сенімге, тіршілік ке байланысты әдет-ғұрып, дәстүр. Ол ұрпақтан-ұрпаққа ауысып отырады. Уақыт өткен сайын салтқа өзгеріс еніп, өзгеріп, қоғамға байланысты бейімделіп келеді.
Жаңа қоғамдық қатынасқа сай келмейтін дәстүрлер ығысып, өмірге қажетті жаңалары дамып отырады.
