Ұстаз болу менің бала күнгі арманым болса керек. Алғашқы әріп танытқан ұстазым Айгүл Тілеубердіқызы көршіміз болатын. Мектеп табалдырығын аттамай тұрып-ақ мен ол кісінің бүкіл педагогикалық әрекетін көріп өстім десем артық болмас. Айгүл апайдың маған арнап ертегі оқып беруі, әдемі жазуы, күнде маңғаздана таңертең жұмысқа аттануы, мені кейде өзімен мектепке алып баруы бәрі-бәрі мен үшін сол мезет үлкен бақыт болып көрінетін. Ал мектеп табалдырығын алғаш аттағанда мен өзімді бала көңіліммен шын бақытты сезіндім. Мен мектепті оқушылық өмірімнің барлық кезеңінде киелі орда деп есептейтінмін. Ал ұстаздар менің өмір жолымдағы ең басты кеңесші, ақылшыларым іспеттес еді. Осы күні өз алдыма «жеке тұлға» болып, өзім де «ұлағатты ұстаз» болуға алғашқы қадам басқанымда тентектігімді кешіре білген, маған сене білген, айналамызда қанша зұлымдықтар болып жатса да, өмірдің кереметтігін сезіндіре білген, жарқын болашақтың жолын дұрыс табуымыз үшін бізді ертелі –кеш бір сәтке де талмастан алға жетелеген ұстаздарымды сағынамын. Бұл барлық шәкірттерге тән сезім деп ойлаймын. Міне, менің арманым, кейіннен мақсатым, өмірлік кәсібім етіп таңдаған ұстаздық жолы менің жан-дүниемді осылайша баураған-ды. Өз заманында Ескендір Зұлқарнайын «Мен өзімнің ұстазыма әкемнен кем қарыздар емеспін: әкемнен өмір алсам, ал Аристотельден өмірімді жақсы өткізу туралы білім алдым» деген екен. Бұл әрбір ақылын таразылай білетін адамның сезімін дөп басып, жарасымын тауып айтылған ой толғанысы деп ойлаймын.
Мен ұстаздық жолын өзімнің өмірлік кәсібім етіп таңдағанымда ішкі қалауыма, бала күнгі арманыма арқаланған едім. Ал, қазір осы кәсіптің иесі атанғанымда бұл тек армандар ғана емес, өз алдымда үлкен жауапкершіліктің тұрғанын айқын білдім. Еліміз буыны қата қоймаған жас мемлекет бола тұрғанымен, тәуелсіз жиырма жылдық ғұмырында талай ұлы белестерді бағындыра білді. «Еліміздің ертеңі бүгінгі жас ұрпақтың қолында, ал жас ұрпақтың тағдыры ұстаздардың қолында»-деген Елбасы Нұрсұлтан Назарбаев мұғалімдердің ІІ съезінде сөйлеген сөзінде. Президентіміздің осы бір айтқан сөзінен-ақ халқы үшін аянбай, игі қызмет етер, ата салтын, дәстүрі мен дінін құрметтейтін, ұлтжанды, бәсекеге қабілетті азаматты қалыптастырушы, жасаушы да ұстаздар екенін бірден түсінуге болады. Қарапайым да абыройлы қызметтің жолында бүтіндей бір ұлттың тағдыры жатқандығы әрбір шәкірт ерткен ұстазды бей-жай қалтырмауы тиіс деп ойламын. Ал бұл өз кезегінде мұғалімдердің үздіксіз білімін көтеріп отыруын, жаңаны үйренуге үнемі талпынуын, шындықты іздеп таба білуін талап етеді.
Технология мен техниканың шарықтап дамып, адамзат баласы руханилықтан аттап басып, алыстап бара жатқан қиын-қыстау шақта дүние есігін ашып, біздің, ұстаздардың алдына дәптердің ақ парағындай таза да пәк көңілімен келіп отырған бүлдіршіндердің болашағы үшін біз жауаптымыз. Бұл арада алғаш балаға қалам ұстатып, әріп танытқан, оқу мен санауды үйретуші оның алғашқы ұстазының орны ерекше деп айтсам артық болмас. Мұны бүгінгі күн мен өз басымнан кешудемін. Әр бала өз отбасының заңдарымен өмір сүріп, тәрбие деңгейлері әр түрлі болғанмен мектепке келген шағында ол өзгеріп сала береді. Олар үшін мұғалім қоршаған әлемнің айнасы іспеттес адам. Бала ұстазының бүкіл болмысын өзіне көшіріп алатын қасиетке ие. Сондықтан мұғалімнің мінез-құлқы, сөйлеу мәнері, өзін қоршаған айналамен қарым-қатынасы, тіпті жүріс-тұрысы оның алдында отырған шәкірттерінің әрбіреуінен табылатындығы анық. Осы орайда, менің түсінігімде бастауыш сыныптарда қызмет атқаратын ұстаздардың артқан жүгі басқа ұстаздарға қарағанда ауырлау ма деп ойлаймын. Алайда, қиындығы бола тұрса да бұл қызметтің абыройлығы мен баурап алар қызықтығы тағы бар. Бүлдіршіндермен жұмыс істей отырып, өзін де солармен бірге ертегілер әлеміне енетін, алыс балалығына бір сәтке болса да оралатын кездерің болады. Бала бойына білім мен тәрбиені оларға түсінікті тіл, негізгі әрекеттері болып саналатын ойын арқылы дарытатындығымыз тағы бар. Міне, бұл қызметтің осынау кереметтігі, өзгеге ұқсамас тартымды ерекшілігі мені шабыттандырады, күш-жігер береді.
Ойымды қазақтың көрнекті педагогы, ағартушы-ғалымы Ы.Алтынсариннің сөзімен аяқтағым келеді: «Мұғалім бәрінен де қымбат, өйткені мұғалім- мектептің жүрегі». Ендеше, тәңірім осы жүректердің тіршілігін тоқтатпай, мәңгілік соға беруіне жазсын.
