Хәҙерге ваҡытта йәмғиәт тормошондағы үҙгәрештәр уҡытыу – тәрбиә процесын үҙгәртеп ҡороу ихтыяжын тыуҙырҙы. Бындай эштең нигеҙендә уҡытыусының үҙ эшен камилләштерә, һәр ваҡыт үҙ өҫтөндә эшләй. Бала сағымда:”Уҡытыусы булам”,- тип хыялланғаным әле булһа күҙ алдымда. Ул ваҡытта һәр көн ашҡынып мәктәпкә барасағым, унда киләсәккә өмөт менән бағыусы балалар күҙҙәрен күреү теләге менән янам инем.Мәктәптән ҡайтышлай үҙ алдыма уҡытыусы булып һөйләшеп ҡайтып килеүҙәрем әле булһа күҙ алдымда…
Хыялым тормошҡа ашты: мин-уҡытыусы. Парта артында миңә һынап та, яратып та, ҡыҙыҡһынып та ҡараған балалар. Улар бит беҙҙең киләсәк. Ниндәй булыр ул? Уҡытыусы булғас ҡына, минең яҙмышым илем, телем, халҡым яҙмышы менән бер тамырға барып тоташҡанын аңланым. Үҙ көнөм өсөн генә түгел, халҡым киләсәге өсөн дә яуаплы- уҡытыусымын.
Бай, яңғырашы яғынан ҡолаҡты иркәләп торған башҡорт телен һәр уҡыусы теләп өйрәнһен өсөн, төрлө алымдар, ысулдар уйлап сығарырға тура килә. Рухи яҡтан бай, мәҙәниәтле, үҙ телдәренә хөрмәт менән ҡарап, иркен аралашырлыҡ шәхестәрҙе тәрбиәләү - минең төп маҡсатым. Сөнки быуаттар буйы үҙ ере, үҙ теле тип көрәшкән Салауаттың рухы, Рәми теләктәре - минең булмышымда. Ә уҡытыусы булыуым ошо ысынбарлығымды, тәжрибәмде раҫларға, тормошҡа ашырырға ғына ярҙам итә. Мин үҙ асылым менән дә уҡытыусы булып ҡалам.
