Мен бақыттымын! Неге дейсіз бе? Себебі, мен өмір сүріп жатырмын! Мен құр босқа өмір сүріп жатқаным жоқ, өмірді көріп, біліп жатырмын. Көріп-білген сайын өмір сүруді үйренудемін. Үйренген сайын өмірге деген құлшынысым мен арман-мақсаттарым артуда.
Міне, менің бақытты күндерімнің келесі парағы ашылды. Тым көңілдімін! Төсегімнен тұрып, далаға шықтым! Айнала аппақ қар! Тап-таза ауаны көзімді жұмып тұрып құшарлана жұтып, қайта жай ғана мейірленіп көзімді аштым. Керемет! Мына дүниені жан-тәніммен жақсы көріп кеткендеймін! Себебі, әр құбылыс, айналадағы қар мен үшін жалт-жұлт етіп тұрғандай! Барлығын жан-тәніммен жақсы көріп, әр ісімді өзінше жаңартқым келгендей! Мектепке аяңдап келемін. Күн сайын сыныбымның есігін ашып, оқушыларымды көргенде, мамандығымның қандай керемет екеніне тамсанып, таңырқаймын. Аңсағаныма қол жеткізіп, болашақ арманымның бір ұшынан ұстап, қалықтап жүргендеймін.
Бізді ғұмыр бойы, сірә, шаршатпай, шалдырмай, қалжыратпай, ұдайы биік арман асуларына бастап отыратын қандай күш екенін білесіз бе? Ол – Сенім! Өз күшіне деген Сенім, достарының мейірімділігіне деген Сенім, ертеңгі күннің шуақты болатынына деген Сенім, шәкірттерімнің менің сабағыма қызыға қарайтынына деген Сенім. Күн сайын бойымызға күш-қуат құйып, көңілімізге шалқар шабыт, жүрегімізге ыстық махаббат сыйлайтында сол Сенім емес пе?
Мен Арманыма деген сенім арқылы бойыма жігер құйылуда. Сол арманға жету жолында әр нәрсеге тырысудамын.
Ертегілерде ғана кездесетін Арман ауылын емін-еркін аралаудың өзі де бір ғанибет емес пе? Балауса шақта қиял қуып, армандап көрмеген жандар өмірде көп нәрседен құр алақан қалғанын сезе ме екен? Егер адамдар тек нақты есептерге ғана арқа сүйеп, арман атаулыны ұмытып кетсе не болар еді? Армандауды ұмыту жөнінде ойлаудың өзі үрейлі емес пе?
Арман – адамның қанаты емес пе? Әр адамның өз армандары болады. Менің арманымның жетістігі – өзім қалаған маман иесі болғаным. Иә, Сенімнің ұлы күші бар. Меніңше, тек өз бойындағы күш-қуатқа, ерік жігерге, дарын-қабілетке қалтқысыз бар жан-тәнімен сенген адам ғана биік мұрат-мақсат шыңдарына шыға алады.
Адам өзінің болашақ кәсібіне әртүрлі жолдармен келеді. Біреулер үшін – ол ойға алған арманның орындалуы, отбасы дәстүрін жалғастыру, үшінші біреулерге әйтеуір бір мамандық алу керек болған соң т.б.
Мамандық таңдау үшін адам ең алдымен өзін, өз бейімділігін тануы қажет. Өз-өзіне «Мен кіммін?», «Осы өмірдегі менің орным қандай?» , «Қалай өмір сүрем?» деген сұрақ қоймайтын адам кемде-кем.
Мынау көп салалы өмірде мамандықтың түрі көп. Әрине таңдау жасау оңай емес. Ең бастысы – адам еңбекке қабілетті, зейінді болуы қажет және оның мамандығы өзі өскен ортаға маңызды, бағалы үлес қосатындай болуы шарт. Өз ісіне сенімді, дұрыс таңдаған адам ғана жетістікке жетеді. Мамандық дегеніміздің өзі - қызметкердің кәсіп шегіндегі қызметінің нақты саласы. Ол лауазымнан өзгеше түрде белгілі бір білімді және арнаулы түрде оқып-үйрену немесе жұмыс тәжірибесін жинақтау барысында алған еңбек машықтарын талап ететін еңбек қызметінің тегін сипаттайды. Лауазымдық міндеттердің шеңберін айқындайды.
Адам еңбегінен қуанышын таба білсе, бойына жаңа күш қосылып еңбекке деген шабыты арта түседі. Зор ықылас, шабытпен істелген іс биігіне жеткізетін қанат.
