ТӘРБИЕ
САҒАТЫ
«ТӘУЕЛСІЗ
ЕЛІМ - ТІРЕГІМ»
«Сәулет
және дизайн» кафедрасының арнаулы пән оқытушысы,
ҚР
«Еуразиялық Дизайнерлер Одағының» мүшесі:
Досжанова Галия Есенгелдиевна
Сабақтың
тақырыбы: «Тәуелсіз елім – тірегім»
Мақсаты:
1. Оқушыларды
қазақ халқының тәуелсіздік жолындағы ерлік күресімен, қол жеткен
жетістіктерімен қысқаша таныстыру.
2. Қаншама
құрбандықпен қол жеткен тәуелсіздігімізді құрметтей, қастерлей білуге
тәрбиелеу, Қазақстанның келешегі үшін аянбай күресуге және еңбек етуге баулу.
3.
Патриоттық тәрбие беру.
Тәуелсіздік,
еркіндік – ежелден ел тілегі. Тәуелсіздік халқымыздың бостандығы мен дербес
даму жолындағы сан ғасырлық күресінің тарихи нәтижесі.
ХV ғасырдың
ортасында көшпелі Өзбек мемлекетінің құрамынан, яғни Әбілхайыр хандығынан
бөлініп шыққан қазақ тайпалары Керей мен Жәнібек сұлтандардың басқаруымен
дербес қазақ хандығын құрды.
Ұлан байтақ
елімізге жан-жақтан көз тігіп ойран салушылар көбейді. Ең қатерлісі ХVI-XVIII
ғасырлардағы жоңғарлардың шапқыншылығы болды.
1723 жылы
қаннен-қаперсіз елімізге жоңғар қалмақтары тұтқиылдан шабуыл жасап, қалың
жұртты қан жылатты. Дүрліккен ел үдере көшіп, дүние-мүлік, мал, жанына да қарай
алмай босып кетті, тіпті, бесіктегі бала, қария кемпір-шалдарға дейін жұртта
қалып қойған кездері де болды. Қазақ халқының бұл босуы тарихта «Ақтабан
шұбырынды, алқакөл сұлама» деген атпен қалды. Ақтабан шұбырындыда 1 миллион
адам, яғни сол кездегі халықтың 40 пайызы қырылды.
Әйгілі Төле,
Қазыбек, Әйтеке билердің ұйытқы болуымен Қанжығалы Бөгенбай, Қаракерей
Қабанбай, Шапырашты Наурызбай, Шақшақұлы Жәнібек, Баян батыр, Көкжал Барақ
секілді көптеген батырлар қазақ халқын қазақтың ханы – Абылай ханның ақ туының
астына біріктіріп, жоңғар шапқыншылығынан толық азат етті.
XVIII ғасырда
қазақ хандығының тәуелсіздігіне қатер төндірген тек қана Жоңғар хандығы ғана
болған жоқ. Оңтүстіктен Хиуа, Қоқан, Бұқар хандықтары көз алартса, Батысы мен
Солтүстігінде қалмақтар, башқұрттар, казак орыстар үнемі шапқыншылық жасаумен
болды.
Қазақ халқын аман
алып қалу үшін осындай қысылтаяң кезде Әбілқайыр бастаған қазақ сұлтандары,
билері мен бір топ батырлары Ресей империясының құрамына кіре бастады. Сөйтіп,
қазақ халқы тәуелсіздігінен айырыла бастады.
Ресей империясының
отаршылдық және орыстандыру саясатына қарсы қазақ халқы сан рет ұлт-азаттық
көтеріліске шықты.
XІХ ғасырдың 40-50
жылдарындағы Жанқожа батыр бастаған қазақтардың Хиуа, Қоқан хандардың езгісіне
қарсы күресі.1870 жылы Маңғыстау қазақтарының көтерілісі.1783-1797 жылдары
Сырым Датұлы басқарған шаруалар көтерілісі.1836-1838 жылдары Исатай Тайманұлы
мен Махамбет Өтемісұлы басқарған шаруалар көтерілісі.1837-1847 жылдары Кенесары
Қасымұлы басқарған ұлт-азаттық көтеріліс.
1916 жылы
ұлт-азаттық көтеріліс, 1917 жылы Ақпан және Қазан төңкерістері болды. Азамат
соғысы жылдарында шаруашылық күйзеліске ұшырап, адамдардың ашаршылыққа душар
болуынан 950 мың қазақ, яғни халқымыздың 19 пайызы апат болды. 400 мың қазақ
отбасы елден кетуге мәжбүр болды.1930-1932 жылдардағы ашаршылықта 2 млн. 100
мың қазақ қырылды.1937-1938 жылдардағы репрессияда қазақ халқының қаншама аяулы
азаматтары, бетке ұстар шамшырақтары қуғын-сүргінге ұшырап, халқым, елім деп
жүріп «халық жауы» аталып айыпталды. Сол кезде абақтыға жабылғандардың саны 105
мыңға жетті. Олардың 27 мыңнан астамы атылды.1986 жылғы 16 желтоқсанда
таңертеңгі сағат 10.00-да бар-жоғы 18 минутқа созылған Қазақстан Компартиясының
пленумында елімізді ширек ғасыр басқарған Дінмұхамет Ахметұлы Қонаев орнынан
алынып, шеттен келген Геннадий Колбин сайланды. Бұл, әрине, қазақ халқының
наразылығын туғызып, әйгілі Желтоқсан оқиғасын туғызды.
Осы 17-18
желтоқсан күндерін қарапайым ауыл азаматы Лесбек Омаров былай деп жырлайды:
Қасқалдақ
ұшып көлінен,
Шүрегей
келіп қонған күн.
Қыранды
қуып көгінен,
Қарғалар
билік алған күн.
«Нашақор»
деп, «ұлтшыл» деп,
Қазаққа
күйе жаққан күн.
Қақаған
күннің ызғары,
Сүйектен
өтіп кеткен күн.
Қаракөз
қазақ қыздарын
Омондар
бастан тепкен күн,
Озбырлық
күшпен тұншығып,
Үміттің
оты өшкен күн.
Жанына
таппай бір дауа
Ер қайрат
қыршын кеткен күн.
Қазақ халқының ең
соңғы өліп, тірілуі – біздің халқымыздың қайғы-қасіретіне, сонымен бірге
мақтанышына айналған 1986 жылғы Желтоқсан оқиғасы. Осы оқиғаға қатысты деген
жалған жаламен 99 адам сотталды. 264 адам жоғары оқу орындарынан, 758 адам
комсомолдан, 52 адам коммунистік партия қатарынан шығарылды, әр түрлі жазалар
берілді. Қазіргі күнде 16-17 желтоқсандағы оқиғаға қатысқаны үшін жазаланған
азаматтар Президенттің жарлығымен ақталды.Бүгінгі таңның шапағатын, елдің
көңіліне күн орнатқан қайсар аға-апаларымыз – Қайрат, Ләззат, Ербол, Сәбира
емес пе? Ізгілік атаулыдан күдерін үзіп, бар сенімі күйреген, рухани күйзелген
балаң жігіт Қайраттың «Ақтық сөзі» артында қалды.
«Ақтық
сөзің не?» деген
Бүгін
қойды сот сұрақ
Айтайын
оны халқыма,
Жоқ пиғыл
менде жасымақ.
Қорлай да
беріп қайтадан,
Титыққа
орыс жетпесін.
Туған
жердің намысы
Бөтен
қолда кетпесін.
Салт-санадан
айрылып,
Арақтан
ұрпақ азбасын,
Қызғаныштан
тозбасын,
Қолдаушысыз
болмасын,
Барлық
ұлтпен тең болып,
Ешкімнен
көңлің қалмасын.
Ендігі
жерде басыңнан,
Бірлік пен
бақ таймасын.
Осы
айтылған ақтық сөз,
Туың
болсын әрдайым.
Мойныма
алып жаланы,
Мен
болайын құрбаның.
Желтоқсан
оқиғасы – ХХ ғасырдың ең ұлы оқиғаларының бірі. Өйткені желтоқсан оқиғасы тек
бүкіл тоталитарлық-коммунистік жүйенің күйреуінің бастаушысы болып қана қоймай,
сондай-ақ ол бұрын бағынышты болып келген көптеген елдерге егемендік,
тәуелсіздік әперген зор саяси-әлеуметтік құбылыс болды. 1986 жылдың
желтоқсанындағы қазақ жастарының төгілген қанымен бүгінгі тәуелсіздігіміздің
тұңғыш парағы жазылған еді.
Тәуелсіздік
– бабалардың ұраны,
Бейуақытта
бойға таққан тұмары.
Тәуелсіздік
– түнектерде тұншығып,
Ызғар
ұрып, жанбай қалған шырағы.
Тура
келіп тарихи бір орайға
Тәуелсіздік
түсті деме оңайға.
Бастан
өткен «Шұбырынды ақтабан»,
Не көрмеді
қазақ елі соны ойла.
Дербестігін
аңсаған ел ақ, адал,
Қанын
төкті қанша батыр бабалар.
Осы жолдар құрбан болды емес пе?
Халық жауы атанған көп ағалар.
Тәуелсіздік
үшін тігіп бастарын
Желтоқсанда шықты алаңға жастарым
Әр ұрпақтың құбандары жеткілік
Дербестікке кім сұрамақ басқа құн
Кеше
көрсек қол жетпейтін армандай,
Арзандатып
бүгіп сыйға алғандай,
Үлесіңе
сенің тиді тер төгу,
Даңқың қалсын ұрпақ еске алғандай, - деп ақын жырлағандай қазір әрқайсымыз да
тәуелсіздік бізге қандай қиыншылықпен келгенін біліп, сезінуіміз керек.
Мен – қазақпын, мың өліп, мың тірілген,
Жөргегімде
таныстым мұң тіліммен.
Жылағанда
жүрегім – Күн тұтылып,
Қуанғанда
күлкімнен түн түрілген.
Мен
– қазақпын, биікпін, байтақ елмін,
Қайта
тудым, өмірге қайта келдім.
Мен
мың да бір тірілдім мәңгі өлмеске,
Айта
бергім келеді, айта бергім!
Иә, Мен
мың да бір тірілдім мәңгі өлмеске,
Айта
бергім келеді, айта бергім! – деп ақын Жұбан Молдағалиев атамыз жырлағандай,
Тәуелсіздігімізді жариялағаннан кейінгі аз уақытта еліміз көптеген
жетістіктерге жетті. Сол жетістіктерімізді атап өтейікші. Мысалы: 1990 ж. 25
қазанда Қазақ КСР-інің егемендігі туралы Декларация қабылданды. Ары қарай,
жалғастырып айтып көрейік
1991 жылы 29
тамызда Семей полигоны жабылды.
1991 ж. 2 қазанда
қазақтың тұңғыш ғарышкері Тоқтар Әубәкіров ғарышқа ұшты.1991 ж. 1 желтоқсанда
тұңғыш Президент сайланды. Ал сол жылы 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының
мемлекеттік Тәуелсіздігі туралы Заң қабылданды.1992 ж. 2 наурызда Қазақстан
Республикасы Біріккен ұлттар ұйымына мүше болды.1992 ж. 7 мамырда Қазақстан
Республикасының Қарулы Күштері құрылды. Сол жылы 4 маусымда Қазақстан
Республикасы Жоғары Кеңесі мемлекеттік рәміздерді қабылдады.
1993 ж. 28
қаңтарда Тәуелсіз мемлекетіміздің негізгі Заңы – Конституция қабылданды.1993
жылдың 15 қарашасы еліміздің тарихында ерекше күн болып қалды. Осы күннен
бастап ұлттық валютамыз – Теңге айналымға енді.
1995 ж. 30 тамызда
қазіргі Ата Заңымыз – жаңа Конституция қабылданды. Ал, 1996 ж. Алматы қаласында
Тәуелсіздік монументі ашылды.1997 ж. 10 желтоқсанда Ақмола қаласы Қазақстан
Республикасының астанасы ретінде жарияланды. 1998 ж. Президент Жарлығымен
Ақмола қаласы Астана қаласы болып өзгертілді.
Қазақстан
– сан ғасырлық тарихы бар,
Қазақстан
– бұл азат ел, танысыңдар.
Көк байрақты, елтаңбалы, әнұранды,
Қазақ елі – егеменді, сан ұлты бар.
Тәуелсіздік
үшін мың өліп, мың тірілген қазақ елі, құдай қаласа, гүлденіп мәңгі жасай
бермек. Тәуелсіздігімізді алтынымыздай ардақтап, асылымыздай бағалайық,
қымбатымыздай құрметтей білейік.
Елтаңбамыз
ажарлы, әнұранымыз әуенді, асқақ бола берсін!
Еліміздің,
елдігіміздің белгісі – көгілдір туымыз, қасиетті көк байрағымыз көкте қалықтап,
желбірей берсін!
Сабағымыздың
мәнді, мағыналы болып өтуіне бар білімі мен күш-жігерін салған оқушылар,
сіздерге рахмет!
Көңіл
қойып тыңдаған қонақтарымыз – аяулы ұстаздар, алтын уақыттарыңызды бөліп
келгендеріңіз үшін, ілтипат-ниеттеріңіз үшін сіздерге зор алғысымды білдіргім
келеді! Осымен сабағымызды әдеттегідей музыкалық қоштасумен аяқтаймыз.
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.