V. Мұғалімнің сыйы
«Ішкі
сұлулық пен сыртқы сұлулық» (аңыз)
Баяғы өткен заманда бір
патша өмір сүріпті. Ол көршілес елдің ақылгөй дана адамына менің екі
адамымның ақиқатын сынап берші депті. Бір адамының түрінің сыйқы жоқ ,үсті
басы кір қожалақ екен, ал екіншісі болса келбетті маржандай тістері бар хош
иіс шыққан жағымды адам екен. Қарт келбеті келіскен адамды сый құрметке
бөлеп, моншаға жібереді. Ал түлі сыйықсыз, үсті басы кір қожалақ екінші
адамды қасына шақырып:
-
Сені
ұнатып-ақ едім, бірақ ана моншаға кеткен досың сен туралы жаман нәрселер
айтты. Сен де қаласаң маған оның жаман жақтарын айтып берші, - дейді .
-
Ол
болса жолдасына шаң жуытпай, ол туралы еш жаман сөз айтпады. Қарт қалай
тырысса да, мақтаудан басқа ештеңе айттыра алмады.
Екінші досы моншадан
қайтып келгенде, қарт оны да сынамақ болып қасына шақыртты. Біраз мақтау сөз
айтқан соң:
Ана досыңа айтып берген
жаман істерің болмаса жап-жақсы жігіт екенсің, -депті.
Сөйтсе әлгі ашуланып, жолдасы
туралы қайдағы жоқты айтып, жамандай бастайды.
Қарт біраз тыңдаған соң :
-
Доғар
балам , кімнің кім екенін енді білдім, сен жамандаған жолдасыңның түрі кір
қожалақ сыйықсыз болса да, сенің ішің сасыған, кір екенсің, - депті.
ü Ертеде кім өмір сүріпті?
ü Патша неліктен қарт адамның
даналығына мұқтаж болды?
ü Қарт адамның даналық айласы іске
асты ма?
·
Қай
адамның бойындағы шынайылық дұрыс деп ойлайсыңдар?
·
Өз
бойыңда қандай адалдық қасиеттер бар?
·
Әрқашан
шынайы сөйлейсің ба?
|
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.