Доклад на тему "Ұлтты ұлт ететін тағылымдар"

Ұлтты ұлт ететін тағылымдар

(Қ.Жұбанов тағылымы)

Ұлтты ұлт ететін, оның өрісін жайып, тығыз кіретін бірлігі, күш-қайраты болуы керек. Әр тілде сөйлейтін, әртүрлі мәдениеттер ықпалындағы бірнеше дінге бөліне бастаған қазақтың басын біріктіру — бүгінгі ұлт тіршілігіміздің басты мәселесі.

Қ.Жұбанов айтқандай, қазақ ұлтының этникалық азғындауы Ресейге қараған тұста ел билігі орыс үкіметінің қолына көшті, елдік, азаматтық сана кеміді. Өз малы мен өз басының қамынан басқа оған ойлайтын нәрсе қалған жоқ.

Қазақ халқының ар-намысы аяққа басылды. Бір кездегі кеудесі биік қазақ өз елінде өгей халге түсті. Қазақ ұлты бүгін тәуелсіздікке қол жеткізсе де, асқынып кеткен дерттен арыла алмай отыр. Еркін ел болу — оңай емес. Жұбановтың азаматтық сана туралы ой-тұжырымдары Абайдың «қазақтың арлылық, намыстылық, табандылық сияқты жақсы азаматтық мінезден айрылдық», — деп ызамен жазған ойларымен ұштасып жатыр.

Қ.Жұбанов тағылымы бүгінгі ұрпақты ұлтымыздың тарихына, мәдениетіне, жан-дүниесіне терең үңіле қарауға тәрбиелейді. Ұлттың биік мерейі, тіл намысы, азаматтық саналы іс-әрекеті, табандылықты рухани ізденістерді қалайды.

Қазақ елінің түбегейлі мақсаты — ұлтымызды аман сақтап қалу. О.Сүлейменовтың сөзімен айтқанда «Кім ұтса — сол ұтсын, Қазақстан ұтылмасын!»

(170 сөз)

(«Ақтөбе» газетінен)

Үміт

Осы оқу жылы мен үшін бір белес асар жылым. Өйткені мен училищені бітіріп, бір басқыш аттаймын. Ілгері қарай оқуға мүмкіндік бола ма, жоқ па? Ол жағы әзір жұмбақ. Ал, мына училищені жақсы бітірсем, ілгері ұмтылуға жол ашық тәрізденеді. Бірақ, ілгері тарта берердей мүмкіндік алдымда аз елестейді. Өйткені, ауылда әкенің бар тапқан, таянғанын беріп, тілеп отырған ақ тілеуі бар. Осы жылға маған рұқсат бергенде, «Шырағым, жолыңды бөгемейін. Бірақ, біздің тілегімізді де ұмытпа» деген. Ол әшейін айтыла салған сөз емес, атаның, ананың ақ пейілінен, мейірбан жүрегінен айтылған сөз. Оны елемей кетер ойдан да аулақпын.

Осындай екі жақты ой талқысына теңселе училищені бітірдім. Жақсы бітірдім. Училище басқарушысы Яков Овсянников дейтін қазақша жақсы білетін ұстазымыз, бізді училищеден аттандырарда куәлік қағазды бере отырып:

— Кім, қайда барғысы келеді, оған біз жолдама жазып беріп, тілек қоямыз, — деді. Мен:

— Семинарға түссем, — деп тілек айттым.

— Онда, саған дайындығына түсуге тілек етіп қағаз жазамыз.

— Өз ұстазың Нұрғали Құлжанович та көмектеседі, — деп мені көңілдендіріп қойды. Училищені бітіріп, куәлігімді алып, Нұрекең мен Нәзипа жеңгейдің үйіне келдім. Еңбектерін ақтап, дұрыс оқу бітіргеніме ол кісілер де разы болып қуанысып қалды.

(177 сөз)