Отбасы тәрбиесі
– қоғам негізінің бастауы
Отбасы-адамбаласыныңөсіп-өнер, қазтұрар,
қанатқағарұясы, алтын бесігі.
Тәрбиеніңкілті-отбасыныңөміртіршілігінебайланысты. Әсіресе,
ата-ананыңадамгершілікбейнесібалалардытәрбиелеудіңнегізгікөзі. «Қыранұяда не
көрсе, ұшқандасоныіледі» ғой. Бала өмірініңалғашқыкүніненбастапата-анаөздерініңнегізгіборыштарынатқаруғакіріседі,
яғниоларғатәрбиеші бола бастайды. Отбасыныңберікнегізіміне,
руханимүдденіңбірлігіндеболмақ. Оныңбіртұтас тату
болуыберекебірлігіеңалдыменәке-шешеніңбір-біріне,
балаларынақалайқарайтындығынабайланысты.
Ертекездебалалароқыса да, оқымаса да
дінталапеткентұрмысережесінбілуге, орындауғатиістіболған.
Ғасырларбойықалыптасқан, халықдәстүрлері мен салттарыболған,
отбасытәртібісоларарқылықатаңреттеліпотырған. Мысалы: қызғақандайкиімлайықты,
шаштыбірөрімбе, әлдеекіөріметіпөруідұрыс па, оны шашбауменсәндеукерекпе, не
орамалдың, не кимешектіңастынажасырыпқойғанжөнбе? дейтінжайлардыжіктеген. Ал, қазіргікездеқыздарымыздыңкіндігінкөрсетіпжүруі,
жарассын-жараспасынкиімдердікиюі, өміріміздіңбірбөлшегінеайналғанынжасыраалмаймыз.
Баланыңжақсыадамболуы тек ғанаөмірдіңағымынанқалмайкиінуғанаемес,
еңнегізгісіөмірденөзорнынтабаалатыназаматретіндетәрбиелеужағыақсапжатады.
Ұрпақ – болашақ, яғниоладамзаттыңболашағы, ал
отбасыкішкенемемлекет. Отбасындаынтымақболмауынан,
ерлі-зайыптыларарасындағыалауыздықтан, бірініңсөзінекіншісітыңдамауы, бала
тәрбиесінтымқиындатыпжібередісондықтаната-анабеделден,
тілалғызуықпалынанайырылады. Кей ата-аналарөздерініңміндеттерін тек
балалардыңқарнынашырмау, киімдерінбүтіндеудеп те ойлайды.
Балаларыныңбілімінмектептеалғанбағаларыменғанабағалайды. «2» алсажаман, «5»
алсажақсы. Оқужылыішіндебірде-бірретбалаларыныңсабағынақатыспайтыната-ана,
баласыбұзықболса, тәртіпсізболсаұстаздарқауымынатілтигізіп,
қаралапжататынкездері де аз болмайды. Міне, сондықтанотбасындағыбілім беру
бағытындағытәрбиесіжайынақалады. Отбасының аса
маңыздыміндеттерініңбірі-баланыжарқыністерге,
нұрлымұраттарғатәрбиелеуекендігінестеншығарыпалғанқаншамаата-ана бар десеңізші.
Халқымыздың «Балаңды бес жасқадейінпатшадайсыйла, бес жастан он бес
жасқадейінқұлындайжұмса, одансоңөзіңеақылшыдос сана» дегенөмірлікқағидасы бар
емеспе!
Бала тәрбиесініңалғашқы алтын қазығытуғанұясы,
өзотыныңбасындағы, ата-анатәрбиесі. «Баланың бас ұстазыата-анасы»
демекшіотбасындағытаным, түсінікқалайқалыптасса,
адамныңбойындақалатынсолқасиетсолайқалыптасады. «Болсатәртіп, бала
өседісомданып, қатаңұста, бос жүрмесінсандалып» депЖүсіпБаласағұнайтқандай,
есікіріп, тілішығабастасымен-ақбаланышектентысшолжаңдатпай, байсалды, ұғымтал,
тілалғышетіп баулу ата-ананыңбастыміндеттерініңбірі.
Отбасында бала
тәрбиесінетерісықпалететінфакторларданата-анаәрқашанаулақболуыкерек.
«Әкегеқарапұлөсер, шешегеқарапқызөсер», «Әкекөргеноқжонар, шешекөрген тон
пішер» демекші, жалпыотбасындаұл бала тәрбиесіндеәкенің, қыз бала тәрбиесіндешешеніңорныерекше.
«Қызыңөссеқызыжақсыменауылдас бол, ұлыңөссе, ұлыжақсыменауылдас бол»,
«Ұлтусаелдіңқорғаны, Қызтусаелдіңкөркі» депхалқымызбекерайтпағаншығар.
Мұныңбәріәке-шешенің бала тәрбиелеудегіөздерініңүлгі-өнегесіне де
тікелейбайланыстыболмақ.
Ата-бабамызотбасытәрбиесіндееңбекке де
көпмәнберіп, олтуралы да өзіндікойлардықалдырған. «Өзіңүшінеңбекқылсаң,
өзіүшіноттағанайуанныңбіріболасың. Адамзаттыңқамыүшінеңбекқылсаң,
алланыңсүйгенқұлыболасың» депотбасындабаланыжастайынанеңбеккебаулудыңмаңыздылығынжоғарықоябілген.
«Ата – анабалағасыншы». Балалардың бос уақытындұрысұйымдастырып,
неменайналысыпжүргендігінежітекөңілбөлсе, мерзімдікбасылымдарғажаздырып,
әдебишығармалардыоқуғажасынандағдыландырсакейінбармақтістейтіноқиғалардыңалдыналуғаболареді.
Үлкендіқұрметпенқадіртұту,
ілтипаттықарым-қатынаста болу, сыйласабілу, ата-ананықартайғандақарау,
кішігеқамқор болу-бұлқазақхалқыүшінжазылмағанзаңдар. «Үлкенді сен сыйласаң,
кішісенісыйлайды, кішісенісыйласа, кісісенісыйлайды», «Ағаәдептіболса,
ініәдепті, апаәдептіболса, сіңліәдепті» т. б. мақалдарданүлгі-өнеге,
тәлім-тәрбиегеерекшеназараударғанынкөреміз,
Сонымен, ата-ананыңтәрбиесі бала
мінезініңіргетасы. «Тәрбие – табалдырықтанбасталады»
нақылыөмірденалынғаншындық. Бала тәрбиесі – нәзік те күрделі, әріқоғамдықжауапкершіліккежатады.
Бала – өмірдіңгүлі, соләлеуметтіңболашағы. Баланы тәрбиелі де,
саналыазаматетіпөсіргімізкелсе, еңалдыменөзімізкіршіксіз таза,
тәрбиеліадамболуымызкерек. Адамгершілік пен
саналықтыңбастапқықарапайымбелгілерінөнегеліотбасындадарытқанбаланыңболашағыжарқын,
өмірімәндіболмақ. «Біздіңбалалар-біздіңқарттығымыз,
жамантәрбие-болашақтағықайғымыз, бұлбіздіңкөзжасымыз, бұлбасқаларалдындағы,
бүкілелімізалдындағыбіздіңкінәміз» демекшікеңбайтақеліміздеұрпақтан –
ұрпаққажалғасып, ұяттылық, әдептілік, көргенділік, мейірімділік,
шарапаттылықсалтанатқұрыпүйлесімділіктауыпжатса,
солқымбатқасиеттердіңбәріотбасы, ошаққасындабүршікатып,
бұтағынжаятынынестеншығармауымызкерек.
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.