"Қыс атасы" ертегісіне сахналық көрініс

                               Ертегі «Қыс атасы»

Автор:Ерте ерте ертеде Үндістан елінде бір патша болыпты. Оның екі қызы бар еді. Біреуі Ананди мейірімді, екіншісі Зухра ерке, әрі жалқау. Бір күні мерекелік кештен қайтып бара жатқанда кенеттен боран соғып түк көрінбей кетеді. Екеуі бір-бірінен ажырайды. Жалқау тоңып, ағаш түбінде бүрсіп отырады. Сол сәтте Қыс атасына кезігеді. Ол жанына келіп:

-         Кыс: Бұл боранды күні не істеп жүрсін?

-         Зухра: Мерекелік кештен қайтып бара жатқанбыз. \Боран соғып әпкемнен ажырап қалдым.

-         Кыс:Тоңдын ба?

-         Зухра:Әрине күн суық емес пе? Мынадай өмірге бейімделген  жоқ едім. Қыс оны айнала жүріп:

-         Аяз: Ал енді жылындын ба?

-         Зухра: Жоқ тонып тұрмын

-         Аяз: Ал енді тондын ба?

-         Зухра: Жоқ мен саған айтым ғой әлі де тоңып тұрмын «Суық» /Зухра аяғымен тебіне ашуланып/

-         Аяз: Жейсін бе? ала ғой

-         Зухра: Иә жеймін бер- деп еш алғыссыз жеп отыра қалады.

-          Автор: Қыс атасына қыздың жалқаулығы, қатыгездігі ұнаймайды да оны қатырып тастайды.

Қыс жүре жүре екінші қызға жолығады. Ол сіңлісін іздеп жүр екен. Ол қыздың жанына келіп:

-         Кыс:Бұл боранда не істеп жүрсін қызым

-         Ананди: Сіңлім екеуіміз мерекелік кештен қайтып бара жатқанда кенеттен боран соғып адастырып жіберді

-         Аяз: Тоңдың ба- деп сұрайды

-         Ананди:Жоқ тоңбадым

-         Кыс:Тамақ жейсін бе?

-         Ананди:Ия рахмет

-         Автор:Қыс атасына қыздың мейірімділігі ұнап, өз тоңын береді

-         Кыс:Қызым сен осындай боранда не істеп жүрсін?

-         Ананди:Біз сінілім екеуміз кештен қайтып келе жатқанда кенеттен боран болып кетті

-         Кыс:Менжолшыбай жолда ерке және жалқау қызды кездестірдім. Оның қандай жалқау екенін көрдім. Мен оны аяп тамақ бердім Ол маган рахметінде жаудырған жоқ

-         Ананди:Сіз оны көрдіңізбе?

-         Кыс:Иә қызым

-         Ананди:Енді мені оған ертіп апарынызшы. Ол онда тоңып қалған болар.

-         Кыс:Жүр мен сені апарайын

-         Ананди:Рахмет ата, рахмет

-         Ананди:Зухра саған не болды? Қыс ата оған не болған?

-         Кыс:Мен жалқау әрі жаман қыздарды ұнатпаймын. Сондықтан мен оны қатырып тастадым

Автор:Анандидың көзінен тамған жас Зухраның мұзын ертіп жібереді

-         Ананди:  Зухра сен Қыс атадан  кешірім сұра.

-         Автор:Зухра қателігін түсініп кешірім сұрайды

Сөйтіп екеуі қауышады.

Ананди:Қыс ата бізді табыстырдыңыз енді біздін үйге қайтар жолды көрсетіп жіберініші-дейді.

/Сөйтіп, Қыс ата адасқан қыздарды жолға салады./