Стихотворения собственног сочинения моих учеников

Көтсен безне матур киләчәк

Мин тынычлык яклы,

Сугыш чорын беләм тарихтан.

Үзем шигырь язам,

Туя алмыйм шушы матур,

Якты тормыштан.

Тормыш матур, кирәк түгел сугыш

Ул заманны күргән әби-бабайлар.

Фронт сызыгында канлы көрәш

Күрмәсеннәр иде кыз һәм малайлар.

41 нең вәхши канлы елы...

Сугыш “йоткан” күпме гомерне.

Халык данын яклап, көрәш барган

Ишетмәгән безнең гозерне.

Данны кулга алып булмый,

Күреп булмый аны күз белән.

Күкрәкләргә таккан калай түгел,

Әйтү мөмкин түгел сүз белән.

Сугыш кырларында, яу кырында

Катнашканнар, түргә узыгыз.

Ярсып һөҗүм иткән чакта дошманнарга

Канга баткан ике кулыгыз.

Безне яклап, дошманнарны җиңеп

Үткән сезнең данлы юлыгыз.

Тарихлардан укып, истәлекле булып,

Безнең күңелләрдә калыгыз

Сафина Зарина Алмазовна

11 яшь

Казан шәһәре 186 нчы  номерлы лицей укучысы

Бөек җиңү хакына!

1941 елны  немец фашистлары

Безнең илгә каршы сугыш ачканнар,

Газиз бабайлар илне яклау өчен

Кулларына корал алганнар.

Фронт чикләренә горур басып

Бирешүне алар белмәгән,

Ничек кенә авыр булса да

Якты өмет белән алар яшәгән.

Сугышканнар көчен җәлләмичә

Уртак максат итеп җиңүне,

Дүрт ел буе барган бу афәттә

Белмәгәннәр артка чигүне.

Сугыш газапларын без күрмәсәк тә

Күргән безнең әби-бабайлар,

Гаилә туйдыручыларын югалтып,

Ялгыз калган мескен хатыннар.

Тыл тормышын уз кулларына алып

Эшләгәннәр куеп бар көчен,

Киләчәктә газиз балалары

Тынычлыкта гомер итсен өчен.

Зур югалту китергән бу Җиңүне

Без сакларга тиеш, ул бит кадерле,

75 ел үтүгә дә карамастан

Онытмыйча hәрбер исемне!

Шарипова Фәридә Фәнил кызы

10 яшь

Казан шәһәре 186 нчы  номерлы лицей укучысы