Күз сыйы.
Жүргізуші:
Қуантып біздерді.
Мерекелі күз келді,
Кел жемісті алтын
күз.
Кемелденсін халқымыз!
Армысыздар, құрметті қонақтар,
бармысыздар жадыраған ұстаздар! Бүгінгі ертеңгілігімізге қош келдіңіздер.
Мерекемізді әсем әнмен бастаймыз.
Ән:
Тосын сәт.
Дымбілмес әндетіп келеді.
- Ой, сен кімсің?
Дымбілмес:
Мен Дымбілмеспін. Атым солай болғанмен мен тақпақ білемін. Би де билеймін ,
далада ойнағанды өте жақсы көремін. Жапырақтарды шашамын, торғайларды атамын,
беті қолымды жумаймын. Өйткені суды, сабынды жақсы көрмеймін. Тек қана күні
бойы ойнағанды ұнатамын.
- Дымбілмес , сен қазір жылдың қай мезгілі екенін білесің бе? (Қыс
мезгілі).
- Балалар , Дымбілмес дұрыс айтып тұр ма?
- Жоқ, қазір күз мезгілі. Күзде күн суытады, жаңбыр жауады. Жапырақтар
сарғайып жерге түседі, құстар жылы жаққа ұшады.
Дымбілмес: Балалар, менімен дос
болғыларың келе ме?
-Жоқ.
- Неге менімен дос болмайсыңдар?
- Сен ештеңе білмейсің ғой?
Жүргізуші: Балалар,
бізге күз ханшайымы қонаққа келіпті.
Күз ханшайымы: Сәлеметсіңдер ме, балалар.
Мен Дымбілмеске жасап жүрген істерінің дұрыс
емес екенін айтып түсіндірейін. Торғайларды атуға, жапырақтарды шашуға
болмайды. Беті қолымызды жуып тап-таза болып жүруіміз керек.
Жеміс-жидекті жумай жеуге болмайды. Түсіндің бе?
-Иә.
Дымбілмес:
Бұдан былай ақылды бала боламын. Күз ханшайымы, мені кешіріңіз.
Жүргізуші: Балалар,
олай болса әрі қарай ертеңгілігімізді жалғастырайық.
Күз ханшайымы: Иә,
менде сендердің өнерлеріңді тамашалауға келіп едім.
- Енді кезекті кішкентай
бүлдіршіндеріміздің тақпақтарына берейік.
Мен алмұртпын, алмұртпын, Жания.
Аузындамын бар жұрттың.
Мен жүзіммін, жүзіммін Кәусәр.
Моншақ болып тізілдім .
Мен өрікпін, өрікпін Асылжан.
Табиғатқа көрікпін.
Мен алмамын, алмамын Камилла.
Тандайда қалар бәр дәмім.
Жүргізуші: Иә, міне бізге бақшадан
жемістерімізбен көкөністерімізде келіп қалыпты.
Шиемін мен шиемін,
Піскенше тон киемін. Іңкәр.
Тал шыбығым бұралып, Данара
Бақшаларда қызарып.
Тұрған ол мен қызанақ,
Күнге қарап ұялып.
Картоп: Нұрбақыт.
Картоп біздің атымыз,
Жер астында жатырмыз.
Бір тамырдан тараған,
Ағайынбыз бәріміз.
Өсіремін
бойыңды, Бекасыл
.
Дамытамын ойыңды. Қоянға
да
азықпын,
Сәбіздерміз жазықсыз.
Күз ханшайымы: Өнерлерің
өрге жүзсін.
Би:
Күзгі жапырақ.
Тосын сәт.
Қоян жылап кіріп келеді.
Жүргізуші: Қоян
сен неге жылайсың?
- Мен орманда адасып жүріп сәбіз теруге
шамам келмей қалды? Аяқтарым ауырып тұр. Енді не істеймін?
Жүргізуші: Сен
жылама, біздің балалар саған көмектеседі.Балалар көмектесесіңдер ме ? Олай
болса Қоянға сәбіз теріп берейік.
Ойын: " Сәбіздерді
теріп беру"
Қоян:
Қандай өнерлі балалар.
Жүргізуші: Қоян,
сен біздің балаларға қандай сыйлық әкелдің?
Қоян: Мен
сендерге ойын алып келдім.
Ойынның аты: " Жаңбыр мен Күн"
Ойынның шарты:
Күн дегенде билейміз. Жаңбыр дегенде
қолшатырдың астына тығыламыз.
Ән: Сұр қоян.
Жүргізуші: Біздің
балалардың өнері сізге ұнады ма?
Күз ханшайымы: Ұнағанда
қандай керемет өте өнерлі балалар екен. Мен сендерге сыйлығымды үлестірейін.
Жүргізуші: Құрметті
қонақтар! Осымен "Балапан " тобының "Күз сыйы" мерекелік
ертеңгілігі аяқталды. Назар қойып тыңдағандарыңызға көптен көп рахмет! Келесі
кездескенше қош сау болыңыздар!
КМҚК «
Балбөбек – бөбекжайы »
Ертеңгілік:
Приозерск қаласы, 2015
жыл
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.