4.Оқиға
айту (әңгімелеу)
«Өнерліге өлім жоқ». Ертегі
Ерте заманда бір жас хан болыпты. Ол
халықтың қамын көп ойлап, қамқорлықты көп жасапты. Бірақ бір күні, бір байдың
сұлу қызына ғашық болыпты. Бас уәзірін қыздың әкесіне құдалыққа жіберіпті.
Қыздың әкесі: "Қызым кімге шығатынын өзі біледі» депті. Бас уәзір байдың
қызына жеке жолығыпты.
Сонда қыз:
-Ханның қандай өнері бар екен?-деп сұрапты.
Уәзір:
-Е, ханда қырық кісінің ақылы бар. Одан артық
өнер бар ма?-депті.
Қыз:
-Өнерсіз ақыл өлімге душар етеді. Өнерлі адам
өлімнен құтылады,-деп жауап береді. Ханның өнері болса, қарсы емеспін.
Өнерсіз болса, соны әбден үйреніп барып келсін,-дейді.
Хан бұл жауапты естіп, ойланып:
-Ой, мына қыз ақылгөй ғой. Ұсынысын қабылдау
керек шығар,-дейді.
Ол аз уақытта ұсталықты, ағаш шеберлігін,
өрмек тоқуды үйренеді. Күндер өте береді. Бір жылы адамдары біртіндеп жоғала
бастайды. Жұма сайын бір адам із-түзсіз жоғалып отырады.
Хан соның сырын білмек болып, түн ішінде
көшені аралауға шығады. Жұпыны киініп, көшені жаяу аралап келе жатқанда, екі
дәу ханды шап беріп ұстап алып, заңғар биік тауға ала жөнеледі. Тауға
келгеннен кейін біреуі ханды ұстап тұрып, екіншісі жүз адам көтере алмастай
қақпақ тасты аударып тастайды. Ханды ұстап тұрған дәу тау асты үңгірге кіріп
кетіп, әлгі қақпақ тасты екінші дәу қайтадан жауып қояды. Үңгірдің екінші
қуысындағы бір тасты тағы да ашып, үшеуі де кіріп барады. Барса, отыз шақты
адам жылап отыр екен. Енді ханды соларға қосып, екі дәу шығып кетеді.
Әлден уақытта екеуі қайтып келеді. Хан
тұрып:
-Ей, дәулер! Сендер маған тимеңдер. Өздеріңде
киім-кешек, төсек-орын жоқ екен. Соның бәрін мен тауып беремін. Ол үшін
сендер ертең базарға барып, мына бес ділдаға –ақ, көк, жасыл, қызыл, сары,
жібек жіптер сатып әкеліңдер, -деп оларға ақша береді.
Дәулер түрлі –түсті жіптер сатып алу үшін
базарға барады.
Хан бірнеше күн ұйықтамай, әлгі жіптерден
алаша тоқиды да, ортасына: «Хан осыны апарған адамдардың тұтқынында отыр»
деп жазып қояды. Алашаны бітіргеннен кейін хан екі дәуге:
-Осыны шаһардың ханына апарып тарту жасаңдар.
Сонда ол сендерге көп киім-кешек, сыйлық, төсек-жабдық береді,-дейді.
Алашаның түсі бірнеше құбылады, оюы да,
өрнегі де өте әдемі. Алашаны алып, екі дәу хан сарайына жөнеледі.
Хан жоғалғалы көп болған, бірақ бас уәзір
ханның жоқтығын ешкімге білдірмей, сарайда билік жасап отыра береді. Сол күні
хан сарайына алашаны алып, екі дәу келеді.
Бас уәзір алашаны көріп, таң қалып,
қабырғаға іліп, зер сала қарап отырып: «Хан осыны апарған адамдардың
тұтқынында отыр» деген сөзді оқиды.
Уәзір әлгі дәулерге:
-Мен сендерге көп сыйлық беремін. Басқа
серіктерін болса, ертіп келіңдер, оларды да риза етемін. Ертең келіңдер,-деп
шығарып салады.
Екі дәу қатты қуанып, өздерінің таудағы
мекеніне тартады. Ал уәзір бүкіл әскерлеріне, батырларына екі дәудің соңынан
жасырын жүріп отырып, ханды құтқаруға билік береді.Олар ханды, қамаудағы отыз
адамды ажалдан құтқарып, аман-есен елдеріне оралады. Сөйтіп, қыздың ақылын
алған жас хан өнерімен бір ажалдан қалып, ұнатқан бойжеткенге үйленіп,
мұратына жетіпті.
1. Хан кімге ғашық болады?
2. Ол бойжеткен ханға қандай зеректі сөзін
айтады?
3. Хан қандай өнер үйренеді?
4. Хан ажалдан қалай өзін және өзгелерді
құтқарып қалады?
5. Өнерлі адамның бойында қандай қасиеттер
болады деп ойлайсыңдар?
|
Оставьте свой комментарий
Авторизуйтесь, чтобы задавать вопросы.