Мәктәпкә әзерлек төркем балалары өчен бәйрәм иртәсе."Әнием бердәнберем"

“Әнием бердәнберем”.(әниләр көненә)

Алып баручы: Исәнмесез, кадерле әниләр, әбиләр, апайлар, килгән кунаклар! Сезне барыгызны да әниләр бәйрәме белән котлыйбыз! Сезгә уңышлар, гаилә байлыгы, күңел тынычлыгы телибез. Балаларыгыз сезне гел сөендереп кенә торсын! Балаларның бүгенге чыгышы сезгә бәйрәм бүләге булсын! Бәйрәмне башлап җибәрәбез!

Беренче алан. Саескан белән очрашу.

(Аланга килеп җитәрәк нәрсәдер эзләүче саесканны күреп алалар)

Саескан. (Эзләнә) Ай-яй-яй, кайда югалганнар инде алар? Берсен булса да таба алмам микән инде….

Балалар. Исәнме, саескан!

(Саескан йөрүен дәвам итә, эченнән генә нәрсәдер сөйләнә)

Саескан. Исәнмесез, исәнмесез.

Балалар. Син нәрсә эзлисең?

Саескан. Әй, чакыру кәгазьләрен югалттым, чакыру кәгазьләрен! Сезгә өстән карап торганда авызым ачылып китте дә, очтылар да киттеләр.

Тәрбияче. Ә нинди чакыру кәгазьләре?

Саескан. Ябалак миңа бездә кышлаучы кошларга чакыру кәгазьләрен бирергә кушкан иде. Ә минем башымда барсы да буталып бетте. Кайсы кошның монда калуын, кайсы кошларның җылы якларга китүен хәтерләмим. Чакыру кәгазенен бишәү булганын гына беләм. Хәзер мин ябалакка нәрсә дип әйтермен инде, кемнәрне чакырырмын. (Елый)

Тәрбияче. Нәрсә эшлибез инде, балалар?

(Балалар бер-берсе белән киңәшләшәләр дә саесканга булышырга булалар. Бергәләшеп безнең якларда кышлаучы кошларны искә төшерәләр, шигырьлэр сойлилэр)

 Үзебезне дә матурлыйк,                              Амир

пөхтә итеп киеник.

Тиздән дуслар килеп җитәр –

 бергәләшеп сөеник.

Әниләр дә килеп керер,

 елмаешып-көлешеп,

Безнең бүген җырлаганны

тыңларлар сөенешеп.

Тузаннарны сөртеп чыктым,

 коедан су китердем,

Әни эштән кайтканчы дип                              Дилә

бөтен эшне бетердем.

Бүлмәләрне җыештырдым,

бар җир ялт итсен әле!

Үзенең бәйрәмендә бер

әни ял итсен әле!

Саескан. Менә бит, сезнең кошлар турында булган белемнәрегез миңа ничек булышты! Мин боларны барсын да истә калдырырга тырышырмын, юк, дәфтәремә язып куйсам яхшырак булыр! (Яза) Рәхмәт, булыштыгыз. Ябалак та шатланыр!

                                                     Жыр «Мамочка милая»

Балалар Саескан белән саубуллашып юлларын дәвам итәләр.

Икенче алан. Куян һәм бүре.

Балалар аланга килеп чыгалар, анда түтәлдә кишер казучы куянны күрәләр.

Куян. Исәнмесез, балалар! Карагыз әле, минем кишерләрем ничек зур булып үскәннәр. (Күрсәтә) Карагыз, ошыймы?

Куаклар арасыннан бүре килеп чыга.

Бүре. Нәрсә карыйсыз анда, кая мин дә карыйм әле!

Куян. (Куркып) Бүре! Бетте минем башым!

Бүре. Курыкма, Кылый. Мин бит тегенди-мондый гына бүре түгел. Мин вегетарианец  бүре.

Куян. Кем? Ве-ге нәрсә? Ой, нинди куркыныч сүз! Мин синнән болай да куркам. (Балалар артына кача)

Бүре. Син нәрсә? Аңламадыңмы? Вегетарианец мин.

Куян. Ә нәрсә соң ул?

Бүре. Эх син, белмәмеш! Бу, димәк, мин ит ашамыйм дигән сүз!

Куян. (Ышанмыйча) Чынлапмы? Син  хәзер нәрсә ашыйсың?

Бүре. Җәй көне-җиләк-җимеш, ә кыш көне яшелчәләр ашыйм. Җиләк-җимеш кубрәк ошый инде миңа.

Куян. Шулай булгач, син мине ашамыйсыңмы?

Бүре. Менә инде. Һаман аңламый. Ашамыйм дип әйттем бит инде. Әйдә, уйныйбыз!

Куян. Ә ничек?

Бүре. “Кем яшелчә һәм җиләк җимешләрне кубрәк белә” дигән уенны. Балалар, безнең белән уйныйсызмы?

Балалар. Уйныйбыз!

Бүре. Синең яныңа яшелчә ярата торган балалар бассыннар, ә минем яныма – җиләк-җимеш.

Командалар бер-берсенә карап басалар. А.б. чиратлаштырып балаларга туп ата. Алар тупны кире кайтарып яшелчә, җиләк-җимеш исемнәрен әйтәләр.

 Балалар бакчабыз гөрләп тора,

 шаулап тора күрегез,

Без бит бәйрәмгә жыелдык,                   Рамазан

 әллә шуны белмисез?

Газиз әниләрне котлап,

җырларбыз да биербез.

“Бәйрәм белән сине, әни!

Бәхетле бул!” – диербез

    — А меня сегодня в садик                     Н.Арслан.
  Папа утром провожал
  Не скучай моя мамуля
  Крикнул я и убежал

 Көн дә ничә тапкыр “әни” дибез,            Алия

рәхәт тә соң  әни диюләр,

Шигырьләр һәм җырлар бүләк итик,

 бүләк итик матур биюләр!

Яңгырасын көйләр, шат көлүләр,

 тирә-юньгә бүген таралсын.

Кемнәр икән бу балалар диеп

 бөтен кеше безгә соклансын!

Мине энием кон саен

Бакчага узе илтэ.                                              Зарина

Мин бакчада уйнап калам

Энием эшкэ китэ.

 Күмәкләшеп без дә, дуслар,

 җырлап алыйк,әйдәле!                                  Мөхэмэд

Котлы булсын, гөрләп торсын

әниләрнең бәйрәме!

_ Апа, безгэ артыбыздан

Шыбыр-шыбыр кем дэшэ?                                      Данияр

_Кем дэ дэшми, кэзге янгыр

Зонтик белэн сэйлэшэ.

Бию «Зонтиклар»

(Куян –Шайдо)

Куян. Сез шундый күп беләсез! Кызганыч, минем эшләрем күп. Сезнең белән уйнарга вакытым юк.

 (Буре – Данияр)

Бүре. Карале, Кылый, калдырып тор инде эшләреңне. Безгә бит көн саен моның кадәр кунаклар килми.

Куян. Юк, юк гафу итегез! Булдыра алмыйм. (Кырыйга китеп казый башлый)

Бүре. (Баш артын кашып) Шулай инде кирәк булгач эшләсен, әйеме, балалар? Нәрсә эшләтәсең инде аны.

                                      «Кап-кап, дождик»                                 

Жыр беткәннән соң куян балаларга рәхмәтен белдерә. (Китэлэр) Балалар юлларын дәвам итәләр.

Өченче  аланга килеп чыгалар. Анда төп өстендә нәрсәдер язып Мухомор утыра.(Эмир)

Балалар. Исәнмесез!

Мухомор. Хәерле көн, балалар! Сез урман мәктәбенә язылырга килдегезме?

Тәрбияче. Юк, без урман буенча сәяхәткә чыктык. Ә нинди мәктәп соң ул, кемнәр укый анда?

Мухомор. Безнең мәктәптә кошлар, хайваннар, гөмбәләр классы да бар. Ә мин аларның укытучылары булып эшлим.

Тәрбияче. Ә нәрсәләр өйрәнәсез сез дәрестә?

Мухомор. Дәресләр төрле-төрле бездә. Менә, мәсәлән, яшеллек дәресе. Карагыз әле бу яфракларга, аларның кайсы агачтан төшкәнен беләсезме?(орэнге,каен, имэн,яфраклары алына)

                                 “Яфрак кайсы агачтан” дигән дидактик уен уйналына.

Мухомор. Яхшы! Агачларны яфраклардан танып белә аласыз икән. Без хәзер гөмбәләр темасын алыйк. Алар турында берәр нәрсә ишеткәнегез бармы?

Балалар. Әйе! Шигырьлэр белэбез.

Балалар гөмбәләр турында шигырьләр сөйлиләр.

Урмандагы аланда      Зарина

Тәмле гөмбәләр үсә

Әйе шул,шулай шул

Тәмле гөмбәләр үсә.

Золотистые лисички -                              Кирилл
Любопытные сестрички.
Ходят в рыженьких беретах,
Осень в лес приносят летом.

Под осинкой у ворот                      Альбина
Подосиновик растёт.
И горит, горит огнём
Шапка красная на нём!

Тәрбияче. Гөмбәләр турында балалар бик матур бер бию дә беләләр. Рәхим итегез, балалар.

“Гөмбәләр биюе” башкарыла

Мухомор. Сез бик тырыш икэнсез.Шигырьлэр дэ бию дэ белэсез.Эле коз бэйрэменэ кургэзмэ дэ ясап килгэн идегез. Менэ шул ясаучыларга мин дэ энилэр бэйрэмендэ  булэгемне алып килдем.

Тэрбияче: Рэхмэт.

 Мухомор чыгып китә.

 Ял ит, әнием,                      Данир

ял ит тынычлап,

Төнеңне үткәр

син әйбәтләп йоклап,

Без булган чакта

әле бик нәни,

төн йокысын һич

 күрмәдең, әни.

Много мам на белом свете                        Н.Арслан

Всей душой их любят дети.

Только мама есть одна,

Всех дороже мне она.

Кто она? Отвечу я:

Это мамочка моя

Мама нас ласкает,                           Кирилл      

Солнце согревает.

Солнце, как и мама,

Лишь одно бывает.

Когда по улице с мамой хожу,           Данияр

За  руку маму Я крепко держу.

Зачем ей идти и бояться,

Что может она потеряться?

                                                             “Төремкәй” әкиятен сәхнәләштерү.

Минем әби бик әйбәт,                             Рамина

 гел көлеп кенә тора,

Балакаем, дип әйтеп,

сөеп, иркәләп тора.

Әбием һәркөн безгә

тәмле ашлар пешерә,

Сөйкемле сүзләре белән

безнең күңелне күрә.

 Әни утыртты гөлләр,                М.Арслан

алар үсә зур булып,

Утыралар ямь биреп,

 бөтен өебез тулып.

Мин аларга су сибәм

яки иртән, я кичен,

Әниемә булышам

эше азайсын өчен,

 Мин әнине яратам,                      Камилэ

 “әнием” дип җан атам,

Аның кочагында үсеп,

канатларым ныгытам.

Әнине әби үстергән,

мине әни үстерә,

Тормышта яшәр өчен

алар миңа көч бирә.

                                              Жыр «Бабушка»

Дождик плакать перестал,                  Альбина

Солнышко проснулось.

Сразу день веселым стал

Мама улыбнулась.

Мы слепили целый город                  М Самат

- Башни, лестницы, дворцы.

Мы его подарим маме

Нарисую  солнышко,                         Шайдо

Для мамы моей

Светит пусть в окошечко

Ей будет веселей.

                                                       Бию: «Яфраклар белэн»

Мамочка родная,                        Мурат

Я тебя люблю.

Я сорву цветочки,

Тебе их подарю.

С мамой мы пойдем гулять                      Венера

Мама любит дочек.

И сплетём мы из цветов

Мамочке веночек.

 Биедек тә, җырладык та,                       Риана

 шигырьләр дә сөйләдек,

Бәйрәм итеп уйнап алдык,

матур көйләр көйләдек!

                                                       Жыр: Әбием-әбекәем»

Мамина улыбка                                           Милена

Вносит счастье в дом.

Мамина улыбка

Нужна везде, во всем.

Поздравляю вновь и вновь                     Ф. Самат

Милых бабушек и мам

Я им нежную любовь

И букет цветов отдам!

 Бәйрәм бүләксез булмый ул,                    Аяз

барыгыз да беләсез,

Безнең ничек тырышканны

хәзер инде күрерсез.

Из ватного диска

Вырежу кусочек.                                             Рияз

Из него я сделаю

Маленький цветочек.

Мамочке подарок

Приготовлю я

Самая красивая

Мама у меня.

Нәни кулларыбыз белән

без тик сезгә диеп кенә                           Ильяс

Әзерләдек бүләгебезне

 бик зур көч куеп кына.

Әниләргә бүләкләр өләшү

                                                    «Колобок».