Постановка сказки "Теремок" на казахском языке

Солтүстік Қазақстан облысы

Ғабит Мүсірепов атындағы аудан

№1 Новоишим орта мектебі

Қазақ тілі мен әдебиеті пәні бойынша өтілген онкүндік аясында

2 сыныптарға арналған

«Үйшік» ертегісінің қойылымы

дайындаған Әлібаева Д.Ә.

Новоишим селосы

2015-2016 оқу жылы

«Үйшік» ертегі

Автор: Бұл орманда болған оқиға еді. Ашық алаңқайда кіп-кішкентай  үйшік тұрған. Бірде оны қасынан жүгіріп өтіп бара жатқан тышқан көреді.

Тышқан тоқтап:

Тышқан: – Сүп-сүйкімді, кіп-кішкентай бұл үйшікте кім бар?

Автор: – деп сұрайды. Ешкім жауап қайтармайды.Тышқан бос үйшікке кіріп, осында тұрып жатады.
Біраз уақыттан кейін үйшіктің маңына секіріп бақа келеді.
Бақа: – Сүп-сүйкімді, кіп-кішкентай бұл үйшікте кім бар? 
Тышқан: – Мен тықырлауық тышқанмын! Ал сен кімсің?
Бақа: – Мен бақылдауық бақамын.

Тышқан:  – Кел, бірге тұрайық.
Автор: Бақа «бақ-бақ!» деп бақылдап, үйшікке секіріп кіреді. Тышқан екеуі тіл табысып, бірге тұрады.  Енді үйшік қасына ытқып-ытқып қоян жетеді.
Қоян: – Сүп-сүйкімді, кіп-кішкентай бұл үйшікте кім бар?
Тышқан: – Мен тықырлауық тышқанмын! 
Бақа: – Мен бақылдауық бақамын. Ал сен кімсің?
Қоян: – Мен қорқақ қоянмын!
Тышқан: – Кел, бірге тұрайық.
Автор: Қоян да үйшікке кіреді. Осылай үшеуі бірге өмір сүре бастайды.
Алыстан бұл үйшікті түлкі көреді. Ақырын басып жақын келіп, терезесін қағады да:
Түлкі: – Сүп-сүйкімді, кіп-кішкентай бұл үйшікте кім бар?
Тышқан: – Мен тықырлауық тышқанмын! 
Бақа: – Мен бақылдауық бақамын. 
Қоян: – Мен қорқақ қоянмын! Ал сен кімсің?
Түлкі: – Мен қу түлкімін!
Тышқан: – Кел, бірге тұрайық.
Автор: Үйшіктен түлкіге де орын табылды. Достар енді төртеу болды.
Үйшікке тілі салақтап, айналасына алақ-жұлақ қарап қасқыр жетеді. Ол есікті қағып, қырылдаған дауысымен:
Қасқыр: – Сүп-сүйкімді, кіп-кішкентай бұл үйшікте кім бар?
Тышқан: – Мен тықырлауық тышқанмын! 
Бақа: – Мен бақылдауық бақамын. 
Қоян: Мен қорқақ қоянмын! 
Түлкі: – Мен қу түлкімін! Ал сен кімсің?

Қасқыр: – Мен сұр қасқырмын!
Тышқан: – Кел, бірге тұрайық.
Автор: Қасқыр қысыла-қымтырыла ішке кіреді. Әйтсе де кіп-кішкентай үйшікке бесеуі де сыйып кетеді. Барлығы қосылып, ән айтады. Тату-тәтті өмір сүреді. 
Бір күні жидек теріп жүрген аю үйшік тұрғындарының салған әнін естиді. Ол үйшікке жақын келіп, бар дауысымен:
Аю: – Сүп-сүйкімді, кіп-кішкентай бұл үйшікте кім бар? – деп ақырады.
Тышқан: – Мен тықырлауық тышқанмын! 
Бақа: – Мен бақылдауық бақамын. 
Қоян: Мен қорқақ қоянмын! 
Түлкі: – Мен қу түлкімін!

Қасқыр: – Мен сұр қасқырмын! Ал сен кімсің?
Аю: – Мен қорбаңбай аюмын! 
Тышқан:  Кел, бірге тұрайық.
Автор: Аю ары-бері тырбыңдап үйшікке кірмекші болады. Бірақ оның басы енгенімен, денесі сыймайды. Амалы таусылған аю:
Аю:  Ендеше мен үйшіктің шатырына шығып тұрайын.

Бақа:  Жоқ, сен дәусің! Сені кішкентай үйшігіміз көтере алмайды. Қиратасың ғой,

Аю:– Қорықпаңдар, түк те болмайды.

 Автор: Кіп-кішкентай үйшіктің тұрғындары амалсыздан келіседі. Аю қорбаңдап үйшіктің төбесіне шығады. Сол-ақ екен,  үйшік сықырлап, шашылып қалады. Тықырлауық тышқан, бақылдауық бақа, қорқақ қоян, қу түлкі, сұр қасқыр  – барлығы аман-есен үйшіктен шығып үлгереді.
Аюға олар ренжімейді. Қайта барлығы бірігіп, бөренелерді тасып, тақтайларды сүргілеп, жаңа үйшік тұрғызуға кірісіп кетеді. 

Осылайша, достар өздеріне әп-әдемі, жап-жаңа үйшік соғып алыпты.