Отбасының балаға деген сүйіспеншілігі

Отбасы-адам баласының өсіп-өнер алтын ұясы. Адамның өміріндегі ең қуанышты қызық дәурені осы отбасында өтіп жатыр. Бала өмірінің алғашқы күнінен бастап ата-ана өздерінің негізгі борыштарын тәрбие жұмысын атқаруға кіріседі.

   Отбасының  бірлігі мен ынтымақтастығы оның құрамындағы адамдардың бір-біріне деген қамқорлығынан, тіпті бірегей саяси кзқарасты ұстарнуын, соған орай ерлі-зайыптылық және ата-аналық сезімін терең түсіне білулерінен байқалады.

Отбасының негізгі міндеті- баланы еңбек етуге, жарқын сезімдер мен мұраттарға тәрбиелеу және адамдар арасында өмір сүре білуге үйрету. Бұл қасиеттердің бәрі негізінен отбасы-ошақ қасында қалыптасады. Мұнда әсіресе, отбасындағы ересек адамдар өздерінің жеке бастарының өнегесі арқылы жас балалардың бойында осындай сезімдерді қалыптастырады.

Отбасысының бала тәрбиесіндегі рөлі Чехтың ұлы педагогі Ян Амос Каменский еңбектерінің төрінен орын алған. Ол тәрбие негізі ретінде отбасын бөліп, қарастырып, оны білім беру жүйесінің алғашқы сатысы «Ана мектебі» деп көрсетеді. Өйткені бала адамгершіліктің  негізгі түсініктерін отбасында алып, алғашқы адамдық қасиеттерін отбасында қалыптастырады. Орыстың ұлы педагогі К.Д.Ушинский баланы дұрыс тәрбиелеу туралы былай деп жазған : «Адамның жеке қара басы біреудің жеке басының қалыптасуына және дамуына әсер ете алады, мінезді қалыптастыру үшін де мінезбен әсер ету қажет».

Ата-ана өзінің алдына мына мақсаттарды қою арқылы ұрпағының тәрбиелі, өнегелі, білімді болып өсуіне үлкен жол аша алады:

1.Бақшадан келген баланың көңіл-күйін сұрау , бүгінгі тәртібіне  өзіне-өзінің баға беруіне үйрету;

2.Балаға өз қателігін түсінуге мүмкіндік жасау;

3.Баланаң жақсы мінез, іс-әрекетіне назар аударып, көңіл күйін көтеру;

4.Ата-ана өзін-өзі ұстай білу, бақылай білу;

5.Балаға дауыс көтеріп, жазалауға асықпай, оны түсінуге тырысу;

6.Баласының тілін түсініп , онымен сырлас, дос болуға тырысу және оның ой-идеясына көңіл бөлу;

7.Өз баласын басқа балалармен салыстырмай , дұрыс  тәрбие беріп , мінез-құлқын,іс-әрекетін, қателігін түсінуге мүмкіндік жасау;

8.Оның психо-физиологиялық даму дәрежесіне, адамгершілік эстетикалық қалыптасына, жан-жақты жетілуіне көңіл бөлу;

9.Оның шығармашылық қабілетін, ақыл-ой сезімін бағалай білу;

10.Оның талап тілегіне тежеу жасамай, еркіндік беріп, дүниеге, өмірге деген көзқарасын бақылай білу.