Тәрбие сағаты "Сіріңкенің зияндығы"

Сіріңкенің зияндығы

Мақсаты:оқушыларға өрт қауіпсіздігі ережесін жетік білудің маңызын ұғындыру;                                                                                                                                            өрт қауіпсізідігі ережесін қатаң сақтау арақасында түрлі жазатайым апаттың алдын  алуға болатыны туралы түсінік беру;                                       ұқыптылыққа, зеректікке және адамгершілікке тәрбиелеу

Қатысушылар:оқушылар

Көрнекіліктер:сіріңке қорапшасы, жалын суреті салынған от бейнесі, өрт сөндіруші машинасының суреті,  нөл және 1 саны жазылған бас киім, от бейнеленген бас киім.

Барысы:

Мұғалім:      Өткен аптада, мектепке келе жатып , мен бір сұмдық көрді.Кәдімгі сіріңке, бірақ өте зұлым от жағып, балаларды алдады.  Саябақта балалар серуендеп жүріп,                                                                     Сіріңкені жолықтырды.                                                                                                    Ол балалардан онымен достасуын сұрады .

Сіріңке:Үйім жоқ, тұратын жерім жоқ! (Балалар сіріңкені қолынан ұстап алады)

Сіріңке:Ой, зеріккенен жынданатын болдым! Менің қалай жанатынымды көргілерің келе ме? (Оқушылар кідіріп қалады. Бірақ олар таң қалды)

1-оқушы: Жағуға бола ма?

2-оқушы:  Жамандықтан құүтыла алмайсың?

Сіріңке: Сендер не, сенде не?  Бәрі орнында.Мен тек жарық болып жарқыраймын!Ештеңе жоқ, маған сеніңдерші! Маған жарық жағыңдар!

Мұғалім. Балалар-чирк! Міне, мұнда жалын, жамандыққа шалынды.Маңайдың бәріне жайылды, содан соң айналаның бәріне! Құдай-ау!

1-оқушы: (айқалап жіберді) Қайтеміз, біз не істеуіміз керек№ Жалын қазір бәріне жайылады! Үйге қарай қашайық!

2-оқушы: Жоқ, біздің қашуымызға болмайды, ауылды қорғаумыз керек! Біз не істедік? Біз сіріңкеге сеніп қалдық қой!

Мұғалім: От лаулап жанып  барады, Сіріңке болса билеп жүр! Балалар саябағындағы, балаларға арналған үйшік жанып кетті!

(1- Оқушы жылап жүр, 2- оқушы өрт сөндірушілерге тез арада хабар берді. Ал от болса лауларп жанып жатты)

От: Мен  ауаны жақсы көремін. Өмір бойы жанғанды ұнатамын. Балалар мен аяусызбын, қатыгезбін, мені оңайлықпен жеңе алмайсыңдар.                                                                                                                 -Балалар, сендер зеріккен жоқсыңдар ма? Мен сендерге тағы өрт шығарып берейін!

1-оқушы: Міне. Түтін мен жалын қаптады. Неге ғана сіріңкемен дос болдым екен? Не істеуім керек? Білмеймін.  Қорқынышты?! Кім бізге көмектеседі?

Нөл:  Не айқай? Не жалын? Қане, бір, тезірек көмекке кел. Біз қазір оны жабамыз, Ол жануын тоқтатады. (матамен отты жабады)

Мұғалім : Нөл мен  бір өртті сөндірген сияқты болып еді, кенет от қайта жана бастады. Қане, өрт сөндірушілер, асығыңдар! Тезірек отты өшіріңдер. (өрт сөндірушілер тез арада өрт сөндіреді)

1-оқушы: От сөнді, бәрі артта қалды, енді бұдан былай сіріңкені алмаймыз!

2-оқушы : Сереңке сені бұдан былай іске араластырмаймыз  алдағанына сенбейміз!  Сен енді біздің қасымызға жлама! Балалар сендерде  біз сияқты сереңкемен ойнамаңдар! Арты не боларын көрдіңдер ғой!

1-    Оқушы: Сіріңке, адамға қызмет ет, бұдан былай өрт шығарма!

Нөл:  Біз-01 көмекке асығамыз-                                                                               Отты өшіріп адамдарды құтқарамыз!                                                                          Бірақ, іштеріңде тағы кім түсінбей қалды.                                                             Сіріңке-балалар үшін ойыншық емес?!

Бір: Біз сендерден жауапкершілікті сұраймызғ Зеріккенен отпен ойнамаңдар! Көршілерің біздерді тағы шақырып жүрмесін!

1-    Оқушы: Отты тамақ пісіру үшін, үй жылыту үшін жағамыз.

2-    Оқушы : От пайдалы, бірақ оны бақылау керек.

Бір:Дер кезінде жалынды тоқтату керек.

Нөл: Балалар ешқашан отпен ойнамаңдар. Өрт-тілсіз жау.

Ортақ орта мектебі

«Сіріңкенің зияндығы»                                  сынып сағаты                                                          

Өткізген: бастауыш сынып                                               мұғалімі Омарова А.К.